Ξεχάστε πως είχατε μια κόρη

Η Βρετανίδα καθηγήτρια Sandra Gregory απολάμβανε τη ζωή της στην Μπανγκόκ επί δύο χρόνια. Έπειτα, όμως, από ένα στρατιωτικό πραξικόπημα, ένιωσε ξαφνικά το έδαφος να χάνεται κάτω από τα πόδια της: έχασε τη δουλειά της, αρρώστησε βαριά και σύντομα έμεινε απένταρη. Στην απελπισία της να επιστρέψει στην πατρίδα της, συμφώνησε να διακινήσει παράνομα ηρωίνη μέσω του αεροδρομίου της Μπανγκόκ για λογαριασμό ενός άγνωστου άνδρα. Συνελήφθη και καταδικάστηκε σε είκοσι πέντε χρόνια φυλάκιση. Εξέτισε τα πρώτα τεσσεράμισι χρόνια της ποινής της στη διαβόητη φυλακή Λαρντ Γιάο, την επονομαζόμενη και «Χίλτον της Μπανγκόκ», η οποία «φιλοξενούσε» κατά συρροή δολοφόνους, μανιακούς, ακόμα και έναν κανίβαλο.
Το 1997 επαναπατρίστηκε στη Βρετανία, όπου και εξέτισε περαιτέρω ποινή τριών ετών σε αρκετές φυλακές, μία εκ των οποίων ήταν υψίστης ασφαλείας.[...]





ΚΡΙΤΙΚΗ



Ζούσε στην ειδυλλιακή Μπανγκόκ και απολάμβανε τις τέρψεις της ζωής. Υστερα όμως από ένα πραξικόπημα, ήρθαν τα πάνω κάτω: έχασε τη δουλειά της, αρρώστησε σοβαρά και σύντομα έμεινε απένταρη. Μόνη διέξοδος η παρανομία. Συμφώνησε να διακινήσει για λογαριασμό ενός άγνωστου άντρα που την πλησίασε μεγάλη ποσότητα ηρωίνης μέσω του αεροδρομίου της ταϊλανδέζικης πρωτεύουσας. Θα εξοικονομούσε έτσι χρήματα και για το εισιτήριο της επιστροφής στη γενέθλια Βρετανία, όπου την περίμεναν πώς και πώς οι γονείς της. Κάτι όμως στράβωσε την τελευταία στιγμή και η βρετανίδα καθηγήτρια Σάντρα Γκρέγκορι από το Γκλόουτσεστερσαϊρ έπεσε στα χέρια της αστυνομίας. Οι δικαστές δεν της αναγνώρισαν κανένα ελαφρυντικό. Δικάστηκε σε κάθειρξη 25 ετών και εξέτισε τα πρώτα τέσσερα χρόνια της ποινής της στη διαβόητη φυλακή Λαρντ Γιάο, την επονομαζόμενη σκωπτικά «Χίλτον της Μπανγκόκ». Εκεί είδε ότι η ειδυλλιακή εικόνα που ως τότε είχε γνωρίσει στην ηλιόλουστη Ταϊλάνδη δεν ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα. Πίσω από τη βιτρίνα υπήρχε ένα φοβερό σκηνικό βίας, αθλιότητας και κτηνωδίας. Αναγκάστηκε για να επιβιώσει να συγχρωτιστεί με κατά συρροήν δολοφόνους, μανιακούς, μητραλοίες, σαδιστές, ακόμη και με έναν κανίβαλο.



Παράλογη, απαίσια, αηδιαστική



Το 1977 επαναπατρίστηκε στη Βρετανία, όπου εξέτισε τρία ακόμη χρόνια από την ποινή της, ώσπου το 2000 ο βασιλιάς της Ταϊλάνδης να της χορηγήσει χάρη και να της χαρίσει το υπόλοιπο της ποινής της. Ολα αυτά που είδε στις ταϊλανδέζικες, αλλά και τις βρετανικές, φυλακές την ευαισθητοποίησαν σε τέτοιο βαθμό που θέλησε να διηγηθεί την εμπειρία της στην κοινωνία. Επειδή, όπως υπογραμμίζει στο βιβλίο της, οι πολλοί αγνοούν αυτήν τη φρικτή πραγματικότητα των σωφρονιστικών ιδρυμάτων, προτιμώντας να μη βλέπουν πίσω από τους καγκελόφραχτους τοίχους όπου σαπίζουν πλάσματα ανθρώπινα, παραδομένα στα πιο απάνθρωπα - σωματικά ή ψυχικά - μαρτύρια. «Αυτό που γίνεται εδώ μοιάζει με αργό βασανιστήριο· σε κρατάνε ζωντανό μόνο και μόνο για να υποφέρεις. H φυλακή δεν είναι όπως τη βλέπουμε στο σινεμά ή στην τηλεόραση. Είναι πολύ πιο παράλογη, απαίσια, απωθητική, αηδιαστική απ' οτιδήποτε μπορεί κανείς να φανταστεί». Αν και η εικόνα δεν ήταν καλύτερη και στις βρετανικές φυλακές, η Γκρέγκορι καταγγέλλει πως στη Λαρντ Γιάο της Μπανγκόκ δεν ήταν σπάνιοι οι ξυλοδαρμοί ούτε και οι βιασμοί γυναικών από γυναίκες, που γίνονταν με αρχικό κίνητρο να βρουν κρυμμένα ναρκωτικά. Αφιερώνει το βιβλίο της, μεταξύ των άλλων, «σε όλους τους γονείς» και «σ' αυτούς που περιμένουν πίσω από τα σίδερα». Και σαν motto του παραθέτει τέσσερις στίχους από την αριστουργηματική «Μπαλάντα της Φυλακής του Ρίντινγκ» του Οσκαρ Ουάιλντ: «Ποτέ μάτι ανθρώπου δεν έχω ιδωμένο/ να κοιτάζει μ' έναν πόθο τόσο σφοδρό/ αυτό που οι δεσμώτες ονομάζουν ουρανό, / εκείνον το γαλάζιο θόλο το μικρό».



Δ. ΧΟΥΛΙΑΡΑΚΗΣ

ΤΟ ΒΗΜΑ, 29-06-2003