Τα μυστήρια του χρόνου

Η έννοια του χρόνου αποτελεί το θεμελίωμα της αντίληψης του σύγχρονου ανθρώπου για τον κόσμο. Ωστόσο, οι νέες επιστημονικές ανακαλύψεις, που ξεκινούν από την καθημερινή εμπειρία της εναλλαγής ανάμεσα στη μέρα και στη νύχτα και τη διαδοχή των εποχών, για να προχωρήσουν στην αποδοχή της Διεθνούς Γραμμής Ημερομηνίας ξαθ να καταλήξουν στις αινιγματικές εξισώσεις της της σχετικότητας, της κβαντομηχανικής, της θεωρίας των παράλληλων κόσμων κι εκείνης των διαχρονικών αναδιπλώσεων, προτείνουν καινούργιες αρχές, που αναμορφώνουν ριζικά την κλασική αντίληχη του χρόνου.
Τα ρολόγια και τα ημερολόγια επιμένουν να μας παρουσιάζουν το χρόνο σαν μιαν ακατάπαυστη ροή. Οι μαύρες τρύπες απορρίπτουν αυτή καθαυτή την έννοια της ροής του χρόνου και τον εμφανίζουν απονεκρωμένο.
Σε τελική ανάλυση, οι νέες επιστημονικές θεωρίες θυμίζουν με εκπληκτικό τρόπο τις παλαιότερες φιλοσοφικές αντιλήψεις που αναφέρονταν σε μια σειρά από διαχρονικά φαινόμενα, όπως η προφητεία, η μετενσάρκωση, η ονειρική τηλεπάθεια.
Διερευνώντας από κάθε άποψη "Τα Μυστήρια του χρόνου" ο συγγραφέας προσφέρει νέες οπτικές γωνίες για την αντίληψη της πραγματικότητας και καταλήγει στο συμπέρασμα πως ο χρόνος υπάγεται σε συστολές, διαστολές και αναδιπλώσεις.