Του παππού μου η λαλιά... στα χρόνια κείνα τα παλιά

Το βιβλίο που κρατά ο αναγνώστης στα χέρια του, αποτελεί αναμφισβήτητα ένα κειμήλιο. Είναι οι έξι ομιλίες που έκανε ο δάσκαλος Ιωάννης Α. Καρυοφύλλης, από τα Σούρμενα του Πόντου, σε επισκέψεις που πραγματοποίησε από το 1902 έως το 1915 στην Πάτμο και τους Αγίους Τόπους, σε Έλληνες και Ευρωπαίους προσκυνητές.
Μέσω μιας άπταιστης καθαρεύουσας των χρόνων εκείνων, μεταφέρονται στους ακροατές και σημερινούς αναγνώστες τα χαρακτηριστικά συμπυκνωμένης ελληνικής παιδείας, εκ μέρους ενός τέκνου του αλησμόνητου Πόντου, μιας παιδείας που έφτασε, θα λέγαμε, σε υψηλότατα επίπεδα, σε έναν τόπο υπόδουλο, όπου δεν υπήρχε υπουργείο εθνικής παιδείας, ινστιτούτα και προγράμματα εκπαίδευσης, παρά μόνο άσβεστη φλόγα για τα ελληνικά γράμματα, την αυστηρή τήρηση της γλώσσας, τον πολιτισμό, το ελληνικό έθνος και την Ορθοδοξία.
Το σημαντικότερο, όμως, όλων είναι ότι τα μηνύματα αυτά δεν ήταν ποτέ περισσότερο επίκαιρα απ’ ό,τι σήμερα, την εποχή, δυστυχώς, της έσχατης κατάπτωσης των αξιών, που ανέδειξε και υπηρέτησε ο Ελληνισμός στο διάβα αιώνων και χιλιετιών.