Φόνος Σάββατο πρωί

Ένα πρωινό Σαββάτου, της εβραϊκής δηλαδή αργίας, η ψυχαναλύτρια Εύα Νέιντορφ βρίσκεται νεκρή, στο γραφείο του Ψυχαναλυτικού Ινστιτούτου της Ιερουσαλήμ, πιθανώς δολοφονημένη.
Ο επιθεωρητής Μιχαέλ Οχαγιόν, γοητευτικός και πανέξυπνος, που αναλαμβάνει την υπόθεση, έχει να εξετάσει όχι μόνο τους επιστήμονες συναδέλφους, αλλά και τους εμφανώς διαταραγμένους πνευματικώς ασθενείς του θύματος. Κι ο ίδιος έχει όμως αρκετά προβλήματα. Η πολλά υποσχόμενη καριέρα του ως πανεπιστημιακού ματαιώθηκε, επειδή αναγκάστηκε να παντρευτεί μια κοπέλα που είχε αφήσει έγκυο. Και τώρα μοιράζει το χρόνο του μεταξύ έρευνας, ανακρίσεων, του έφηβου γιού του και της παντρεμένης ερωμένης του.



Εδώ, στο «Φόνος Σάββατο πρωί» (ο Αμος Οζ, σημαντικός συγγραφέας του Ισραήλ, γνωστός κι έξω από τη χώρα του, το έχει επαινέσει), μια γυναίκα μέσης ηλικίας, η ψυχαναλύτρια Εύα Νέιντορφ, γοητευτική, άκακη, χωρίς εχθρούς, βρίσκεται νεκρή στο γραφείο της, στο Ψυχαναλυτικό Ινστιτούτο της Ιερουσαλήμ. Κάποιος τη σκότωσε με το πιστόλι του δόκτορος Τζο Λίντερ, ενός πανεπιστημιακού. Η συγγραφέας δίνει στους αναγνώστες της όλα τα απαραίτητα στοιχεία ώστε οι πρώτες υποψίες να πέσουν σε ορισμένα πρόσωπα που θα είχαν όφελος να δολοφονήσουν την Εύα. Και στο τέλος, αφού οι υποψίες αυτές καταρριφθούν μία μία, η συγγραφέας αποκαλύπτει την ταυτότητα του πραγματικού ενόχου.


Μολονότι η Μπάτια Γκουρ μεταφυτεύει στο Ισραήλ το αγγλικό αστυνομικό ανάγνωσμα, δεν είναι η συγγραφέας που ακολουθεί πιστά τους κανόνες του είδους. Το μυθιστόρημά της είναι μοντέρνο, οι λεπτομέρειες που οδηγούν στον δολοφόνο απουσιάζουν. Αυτό που θέλει να περιγράψει είναι τα ανθρώπινα πάθη ­ιδιαίτερα τα ερωτικά­, τις κρυφές αδυναμίες, τις ανομολόγητες επιθυμίες που ταράζουν το μυαλό και οπλίζουν το χέρι των δολοφόνων. Ταυτόχρονα φροντίζει να μας πληροφορήσει για την καθημερινή ζωή στο Ισραήλ, συγκεκριμένα στο εβραϊκό τμήμα της Ιερουσαλήμ, όπου αναπτύσσεται η δράση των ηρώων της.


Οι μεταφράσεις της Στέλλας Νικολαΐδου και της Αγγελικής Πασσιά ­αυτή για το έργο της Γκουρ έχει γίνει προφανώς από τα αγγλικά, κάτι που δεν δηλώνεται ρητά­ είναι εξαιρετικές αλλά και από τα δύο βιβλία λείπουν βασικά βιογραφικά στοιχεία των συγγραφέων.

Φίλιππος Φιλίππου, «ΤΟ ΒΗΜΑ», 18-03-2001