Υλιστική διαλεκτική και πολιτική επανάσταση

«Η ταυτότητα των αντιθέτων (θα ήταν πιο σωστό, να λέγαμε η "ενοτητά" τους- αν και η διαφορά ανάμεσα στους όρους ταυτότητα και ενότητα δεν είναι ιδιαίτερα σημαντική εδώ. Με μια ορισμένη έννοια, και οι δύο είναι σωστοί) είναι η αναγνώριση (ανακάλυψη) των αντιφατικών, αλληλοαποκλειόμενων, αντίθετων τάσεων σε όλα τα φινόμενα και προτσές της Φύσης (συμπεριλαμβανομένων της σκέψης και της κοινωνίας). Ο όρος για τη γνώση όλων των προτσές του κόσμου στην "αυτοκίνησή" τους, στην αυθόρμητη ανάπτυξή τους, στην πραγματική ζωή τους, είναι η γνώση τους ως ενότητα αντιθέτων».

Έτσι όρισε ο Λένιν τη μέθοδο της διαλεκτικής λογικής στις φιλοσοφικές μελέτες του, το 1915. Μια μέθοδος που από τότε έχει γίνει ο αναντικατάστατος οδηγός στην πάλη της παγκόσμιας εργατικής τάξης για ανατροπή και κατάληψη της κρατικής εξουσίας και ταυτόχρονα ο κύριος στόχος όλων των εχθρών του μαρξισμού.