Ο γελωτοποιός που δεν γελούσε ποτέ

Θα μπορούσε ένας απόλυτος μονάρχης να είναι δίκαιος; Να μη φοβάται ότι κάποιοι θα τον δολοφονήσουν ή θα τον ρίξουν στα μπουντρούμια όπως κάνει αυτός με όσους θεωρεί αντιπάλους του; Ποιος θα υπερασπιστεί τον λαό που υποφέρει στην αθλιότητα της κακοδιοίκησης; Ένας γελωτοποιός αρκεί γι' αυτόν τον σκοπό; Θα μπορούσε ο γιος του βασιλιά να βρει το κουράγιο να γίνει δίκαιος, όπως υποσχέθηκε κάποτε στον έναν και μοναδικό του φίλο που δεν ήταν παρά ο γελωτοποιός που όλοι ήθελαν να εξαγοράσουν μα δεν τα κατάφερναν; Θα δικαιωθεί η αποστολή των αλλόκοτων πλασμάτων που ήρθαν χωρίς όφελος να βοηθήσουν τον βασιλιά να γίνει δίκαιος και να μην υποχωρεί μπροστά στα νιτερέσα των δυνατών αρχόντων; Πότε θα χαμογελάσει επιτέλους αυτός ο γελωτοποιός που δεν γελούσε ποτέ;
Ο Διονύσης Ηλιόπουλος έγραψε ένα παραμύθι που δεν θα κάνει τον αναγνώστη να περάσει πολύ ευχάριστα. Όμως, αν διαβάσει το αντί προλόγου σημείωμα του συγγραφέα, θα καταλάβει ότι αυτό μπορεί να συμβαίνει με τις προσπάθειες των ανθρώπων. Εκείνο που έχει σημασία είναι να μην εγκαταλείπεις ποτέ τον σκοπό σου.
Μιρέλλα Καλοστύπη, δημοσιογράφος

Τι να είναι άραγε αυτό που παρασύρει ακόμη και τον πιο αθώο σε ένα παράλογο παιχνίδι κυριαρχίας; Ίσως το ότι με ένα νεύμα, μια μικρή κίνηση του χεριού μπορεί κάποιος να καθορίσει την τύχη άλλων ανθρώπων, ακόμη και τη ζωή και τον θάνατο. Η εξουσία, σαν σειρήνα, έλκει τα θύματά της σε μια παραζάλη και τελικά στην καταστροφή. Όσοι την αγαπούν, ακόμη κι όσοι την αγγίξουν άθελά τους, ζουν μονάχα γι' αυτήν. Σκοπός του εξουσιαστή είναι να δυναμώνει καθημερινά την κυριαρχία του πάνω στους άλλους μέχρι η εξουσία του να γίνει απόλυτη, πράγμα που συνήθως καταφέρνει. Αυτό που δεν συνειδητοποιεί όμως είναι ότι στη διαδικασία αυτή καταστρέφει την ίδια του την ψυχή. Ρίχνοντας μια ευαίσθητη ματιά στην ανθρώπινη αδυναμία, ο Διονύσης Ηλιόπουλος μας προσφέρει μια συγκινητική ιστορία εξουσίας και αντίστασης σε αυτήν.
Ιωάννα Μπιμπλή, ιστορικός,
Ιορδάνης Ψημμένος, πανεπιστημιακός

Στο τρίτο του βιβλίο, "Ο γελωτοποιός που δεν γελούσε ποτέ", ο Διονύσης Ηλιόπουλος αγγίζει θέματα σύγχρονα και συνάμα διαχρονικά: οι αξίες, το αίσθημα της δικαιοσύνης και, κυρίως, το αναφαίρετο δικαίωμα να εκφράζει κανείς ελεύθερα τα πιστεύω του, ακόμα κι αν αυτά έρχονται σε σύγκρουση με την εξουσία και το κατεστημένο.
Ελένη Πιπέρη, θεατροπαιδαγωγός