Το μυστικό του Άγνωστου Ιππότη

Κανένας δεν ξέρει πούθε κρατάει η σκούφια του μικρού Τομ Φάλκονερ. Αδύνατος, καχεκτικός και κακοπαθημένος, ο μικρός Τομ δουλεύει σκληρά στο πανδοχείο Το κεφάλι του Χοίρου για ένα κομμάτι ψωμί.
Ώσπου μια μέρα, ένας πλούσιος, καλοντυμένος αξιωματικός έρχεται για να τον πάρει μαζί του στο Λονδίνο. Μα η τύχη τα φέρνει ώστε να φτάσει ο Τομ μονάχος του στην πολύβουη πόλη.
Θανάσιμοι κίνδυνοι, απίστευτες περιπέτειες συνωμοσίες, μυστικά που δεν πρέπει ποτέ να μαθευτούν, τίποτε δε λείπει από τούτο το απολαυστικό βιβλίο. Και μόνο στις τελευταίες του σελίδες μαθαίνουμε το μυστικό που έκρυβαν τόσο ζηλότυπα η βασίλισσα και ο Άγνωστος Ιππότης.





Ένα καλό, ατμοσφαιρικό μυθιστόρημα που μας γυρνά πίσω, στους χρόνους της ιπποσύνης, με τις μεγάλες περιπέτειες, τους σκοτεινούς ανθρώπους αλλά και τους άλλους, τους λιγότερους κι εκλεκτούς, που πολεμούν την αδικία όπου τη βρουν και θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή τους, προκειμένου να υποστηρίξουν τους αδικημένους, τους κυνηγημένους, τους ανυπεράσπιστους.

Στην Αγγλία τότε βασίλευε η Ελισάβετ η Α' (1558-1603), η οποία έδωσε το όνομά της σε μία από τις λαμπρότερες περιόδους της αγγλικής ιστορίας (ελισαβετιανή περίοδος), γυναίκα μορφωμένη, γλωσσομαθής, με βαθιά αγάπη στη μουσική. Εντούτοις έξω στην ύπαιθρο, κοντά στο Ιπσουιτς, συγκεκριμένα στο βροχερό Φράμλινχαμ και στο πανδοχείο «Το κεφάλι του χοίρου» ένα παιδί, ένα αγοράκι δυστυχούσε -φυσικά δεν ήταν και μήτε και είναι το μόνο κακόπαθο παιδί. Εκείνος, όμως, ο δωδεκάχρονος Τόμας, καθώς είχε σκληρά αφεντικά -τους ξενοδόχους- βάδιζε μισόγυμνος και ανυπόδητος μες στο κρύο και τη λάσπη κουβαλώντας μεγάλα δοχεία με νερά και μήτε διαμαρτυρόταν μήτε μιλούσε. Και ποιος να το 'λεγε, ποιος να το φανταζόταν ποια είχε για γιαγιά του...

Μας άρεσε πολύ το μυθιστόρημα. Και η γραφή, και οι εκπλήξεις, και όλες οι μαγευτικές περιπέτειες, και οι περιγραφές του Λονδίνου του 16ου αιώνα, και τα ιστορικά, μάλλον άγνωστα περιστατικά.

ΕΛΕΝΗ ΣΑΡΑΝΤΙΤΗ, ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ - 20/12/2002