0
Your Καλαθι
Αναμνήσεις από την Ελλάδα του ΄50 / Memories of Greece in the 50s
Σκούμτσια και Μήλος / Skoumtsia and Milos
περιέχει DVD
Έκπτωση
30%
30%
Περιγραφή
ΒΑΛΤΕΡ ΧΟΥΠΚΑ, ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ '50, δίγλωσσο, με φωτογραφίες + DVD του ντοκιμαντέρ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗ ΜΗΛΟ.
Το 1952, ο Βάλτερ Χούπκα, εικοσιπεντάχρονος αυστριακός μηχανικός ορυχείων, άφησε την πατρίδα του και ήρθε να εργαστεί στην Ελλάδα. Ήταν η πρώτη του επαφή με την χώρα μας. Έζησε και εργάστηκε εδώ πολλά χρόνια, στη Β. Ελλάδα, στην Ιτέα, στη Μήλο, σε άλλα νησιά, στην Αθήνα.
Τον γνωρίσαμε το 2007 με αφορμή τα γυρίσματα του ντοκιμαντέρ Επιστροφή στη Μήλο. Το 2009, μας έστειλε τις αναμνήσεις του από την Ελλάδα, την οποία αγάπησε πολύ παρόλες τις δυσκολίες που αντιμετώπισε μέχρι να κατανοήσει και να συνηθίσει αυτόν τον τόσο διαφορετικό κόσμο. Η Ελλάδα τότε, μόλις είχε αρχίσει να συνέρχεται από τον πόλεμο και τον εμφύλιο και, κυρίως στην επαρχία όπου εργάστηκε αρχικά ο Βάλτερ Χούπκα, η ζωή ήταν εξαιρετικά δύσκολη για όλους.
Οι Εκδόσεις Αρχείο παρουσιάζουν σε δίγλωσση έκδοση τις αναμνήσεις του, καθώς και τις φωτογραφίες από τα σημαντικά εκείνα χρόνια.
--------------------------------------------------------------------------------
" Για όσους δεν ήταν ντόπιοι, η ζωή δεν ήταν εύκολη στο νησί, κυρίως τον χειμώνα. Δεν υπήρχε σχεδόν καθόλου διασκέδαση. Δεν είχαμε τηλέφωνο, ούτε καθημερινές εφημερίδες,ούτε κέντρο υγείας ή νοσοκομείο. Εννοείται πως δεν υπήρχε ελικόπτερο για περίπτωση ανάγκης, ατύχημα ή επείγουσα εγχείρηση.
Υπήρχαν μόνο τρία παλιά καΐκια τη βδομάδα, που συνέδεαν τη Μήλο με τον Πειραιά. Έκαναν 12 ώρες για κάθε ταξίδι. Η «Έλενα» ερχόταν μέσω Σύρου και έκανε 18 ώρες. Τον χειμώνα τα ταξίδια διαρκούσαν περισσότερο. Μια φορά πέρασα 65 ώρες ταξιδεύοντας με το «Έλενα» τον Ιανουάριο.
Όταν είχε τρικυμία, συχνά ματαιώνονταν τα ταξίδια και τότε η αλληλογραφία μας καθυστερούσε για μέρες ή και βδομάδες.
Ο Αγαθοκλής Κυπριώτης και ο Σπύρος Πορφύρης πέρασαν μεγάλο μέρος της επαγγελματικής ζωής τους στο νησί. Πολύ συχνά πρέπει να τους ήταν δύσκολο. Δεν μπορούσε να πάει κανείς στην Αθήνα για το Σαββατοκύριακο. Η μόνη πιθανότητα να φύγεις, ήταν η άδεια των Χριστουγέννων. Οι συνθήκες διαβίωσης βελτιώθηκαν ταχύτατα όταν ήρθε ο τουρισμός στα ελληνικά νησιά.
Θυμάμαι έναν Αμερικανό μηχανικό ορυχείων που ήρθε στο νησί ως απεσταλμένος της εταιρίας ενός πελάτη μας και μου είπε:
«Μοιάζει με παράδεισο, αλλά νομίζω μπορεί να γίνει και φυλακή».
Εγώ έχω μόνο καλές αναμνήσεις πια. Όποτε μου δίνεται η
ευκαιρία να ξαναπάω στην Ελλάδα, νιώθω ότι επιστρέφω
στο σπίτι μου. "
Το 1952, ο Βάλτερ Χούπκα, εικοσιπεντάχρονος αυστριακός μηχανικός ορυχείων, άφησε την πατρίδα του και ήρθε να εργαστεί στην Ελλάδα. Ήταν η πρώτη του επαφή με την χώρα μας. Έζησε και εργάστηκε εδώ πολλά χρόνια, στη Β. Ελλάδα, στην Ιτέα, στη Μήλο, σε άλλα νησιά, στην Αθήνα.
Τον γνωρίσαμε το 2007 με αφορμή τα γυρίσματα του ντοκιμαντέρ Επιστροφή στη Μήλο. Το 2009, μας έστειλε τις αναμνήσεις του από την Ελλάδα, την οποία αγάπησε πολύ παρόλες τις δυσκολίες που αντιμετώπισε μέχρι να κατανοήσει και να συνηθίσει αυτόν τον τόσο διαφορετικό κόσμο. Η Ελλάδα τότε, μόλις είχε αρχίσει να συνέρχεται από τον πόλεμο και τον εμφύλιο και, κυρίως στην επαρχία όπου εργάστηκε αρχικά ο Βάλτερ Χούπκα, η ζωή ήταν εξαιρετικά δύσκολη για όλους.
Οι Εκδόσεις Αρχείο παρουσιάζουν σε δίγλωσση έκδοση τις αναμνήσεις του, καθώς και τις φωτογραφίες από τα σημαντικά εκείνα χρόνια.
--------------------------------------------------------------------------------
" Για όσους δεν ήταν ντόπιοι, η ζωή δεν ήταν εύκολη στο νησί, κυρίως τον χειμώνα. Δεν υπήρχε σχεδόν καθόλου διασκέδαση. Δεν είχαμε τηλέφωνο, ούτε καθημερινές εφημερίδες,ούτε κέντρο υγείας ή νοσοκομείο. Εννοείται πως δεν υπήρχε ελικόπτερο για περίπτωση ανάγκης, ατύχημα ή επείγουσα εγχείρηση.
Υπήρχαν μόνο τρία παλιά καΐκια τη βδομάδα, που συνέδεαν τη Μήλο με τον Πειραιά. Έκαναν 12 ώρες για κάθε ταξίδι. Η «Έλενα» ερχόταν μέσω Σύρου και έκανε 18 ώρες. Τον χειμώνα τα ταξίδια διαρκούσαν περισσότερο. Μια φορά πέρασα 65 ώρες ταξιδεύοντας με το «Έλενα» τον Ιανουάριο.
Όταν είχε τρικυμία, συχνά ματαιώνονταν τα ταξίδια και τότε η αλληλογραφία μας καθυστερούσε για μέρες ή και βδομάδες.
Ο Αγαθοκλής Κυπριώτης και ο Σπύρος Πορφύρης πέρασαν μεγάλο μέρος της επαγγελματικής ζωής τους στο νησί. Πολύ συχνά πρέπει να τους ήταν δύσκολο. Δεν μπορούσε να πάει κανείς στην Αθήνα για το Σαββατοκύριακο. Η μόνη πιθανότητα να φύγεις, ήταν η άδεια των Χριστουγέννων. Οι συνθήκες διαβίωσης βελτιώθηκαν ταχύτατα όταν ήρθε ο τουρισμός στα ελληνικά νησιά.
Θυμάμαι έναν Αμερικανό μηχανικό ορυχείων που ήρθε στο νησί ως απεσταλμένος της εταιρίας ενός πελάτη μας και μου είπε:
«Μοιάζει με παράδεισο, αλλά νομίζω μπορεί να γίνει και φυλακή».
Εγώ έχω μόνο καλές αναμνήσεις πια. Όποτε μου δίνεται η
ευκαιρία να ξαναπάω στην Ελλάδα, νιώθω ότι επιστρέφω
στο σπίτι μου. "
Κριτικές
Δεν βρέθηκαν δημοσιεύσεις
