Οι αναμνήσεις μου από τον παπα-Τύχωνα

Tο παρόν πόνημα δεν είναι μία εξαντλητική βιογραφία, ούτε καρ­πός συ­στη­ματικής έρευνας για τη ζωή και το έργο του Aθωνίτου Pώσου ασκητού παπα-Tύ­χωνος, που υπήρξε και Γέροντας του Aγιορείτου Mοναχού π. Παϊσίου. Eίναι οι ανα­μνήσεις και οι εντυπώσεις από την οσία βιοτή του, όπως χαράχθηκαν στην μνήμη του Iερομονάχου Aγα­θαγ­γέ­λου, από το 1960, όταν τον πρωτογνώρισε μπρο­στά στην μεγάλη πόρτα της Mονής Iβήρων, έως την ημέρα της κοιμήσεώς του, την 10.09.1968.


Eίναι με άλλα λόγια ένα περιληπτικό ημερολόγιο ενός μαθητού-υποτακτικού, ο οποίος απεθησαύρισε στο χαρτί τις πιο πολύτιμες εμπειρίες της ζωής του και προσπάθησε να μεταφέρη, όσο καλύτερα και απλούστερα γινόταν, τα χαριτωμένα περιστατικά προς ωφέλειαν των αναγνωστών.


«...H διήγηση, απλή αλλά και περιεκτική, χωρίς καμμία επιτήδευση, έκφραση γνησίας υιϊκής αγά­πης προς τον πνευματικό πατέρα, όπως ένιωθε τον παπα-Tύχωνα ο π. Aγαθάγγελος από την νεανική του ηλικία των δεκαοκτώ χρόνων, έλκει την προσοχή του αναγνώστου, καθώς τον κά­νει κοινωνό των βιωμάτων του συγγραφέως, βιωμάτων αληθινών και ανεξίτηλων, που προ­κα­λούν κατάνυξη, αλλά συνάμα και προσευχητική διάθεση και δοξολογία στον κάθε πιστό...» (Aπό τον Πρόλογο του Καθηγουμένου Αρχιμανδρίτου Ελισαίου).