Ανάμεσα στο μύθο και στη θύμηση

…«Μα και συ μορφοκοπελιά είσαι κόρη μου», της είπε φωναχτά ο πατέρας. «Τριαντάφυλλο μαγιάτικο, δροσερό και μοσχομυριστό είσαι κορτσέλι, μ’», συμπληρώνει η γιαγιά της που εν τω μεταξύ καμάρωνε μ’ ένα πλατύ χαμόγελο τον μορφονιό στη φωτογραφία. «Συ είσαι πιο όμορφη απ’ τον γαμπρουλά», συμπληρώνει και καθώς δίνει τη φωτογραφία στον Νικόλα, ανοίγει την αγκαλιά της και βάζει μέσα την εγ - γονή της. Έτσι τα λόγια του κύρη της και της γιαγιάς της, στύλωσαν τη Βασιλικ’δα. Της τόνωσαν την εμπιστοσύνη για τον εαυτό της. Το πρόσωπό της έτσι είχε φωτιστεί από τη γλύκα της χαράς της…

Της Βασιλ’κούδας το μουστάκι

. • Ο συγγραφέας, «σκηνοθετεί» τον καμβά της δημιουργίας του, στα 60- 70 πρώτα χρόνια του περασμένου αιώνα και «σετάρει» στο βιβλίο του αυτό, εννιά ανεξάρτητα πεζογραφήματα, αποτυπώνοντας βιωματικές εμπειρίες, ακούσματα, αναμνήσεις απ’τα παιδιακά/εφηβικά του χρόνια, στην Άντισσα Λέσβου, διανθίζοντας τις, με φαντασία και μύθο. Σ’ αυτά, περιγράφει: Την αποχαλίνωση της διοίκησης, τη φτώχεια των υποτελών και τις απόρροιες αυτών, στα τελευταία χρόνια της Τουρκοκρατίας. Το πώς γινόντουσαν προξενιές, χρόνια, μετά την Απελευθέρωση. Την αγανάκτηση παλικαριού απ’τη σκληρή ζωή και ανέχεια, κάνοντας τον να θέλει να «πάρει των οματιών του». Την αφήγηση, παθήματός του σε «ψάρεμα», ήρωα, κουφού απ’τις μάχες στα οχυρά του Ρούπελ. Τα ευτράπελα επιθυμίας γέρου ακτήμονα στο να αποκτήσει κλήρο, σε περίοδο κοινωνικοπολιτικής ιδιαιτερότητας. Τις «δουλοπαροικικές» συμπεριφορές καλόγερου και το γινάτι του, που διαλύει οικογένεια. Τις περιπέτειες, τον καιρό της μαζικής μετανάστευσης νέων μας σε άγνωστές και μακρινές χώρες, της Βασιλ’κούδας, που πάει στην Αυστραλία για να παντρευτεί με προξενιό μέσω φωτογραφίας. Τέλος, δυο αυτοβιογραφικές του ιστορίες, ως φοιτητής στο Ε.Μ. Πολυτεχνείο.