Ιστορικά μεταλλεία στο Αιγαίο 19ος-20ός αιώνας

Η επέκταση της βιομηχανικής επανάστασης στην Ελλάδα ευνόησε την ταχύτατη ανάπτυξη μεταλλείων στα νησιά του Αιγαίου. Η "χρυσή" εποχή για την ίδρυση και τη λειτουργία μονάδων εξόρυξης άρχισε στα μέσα του 19ου αιώνα και ολοκληρώθηκε μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Λίγα ορυχεία λειτουργούν ακόμη και σήμερα στον νησιωτικό χώρο (στη Μήλο και στη Νίσυρο).
Τα κατάλοιπα αυτής της εποχής συγκροτούν εξαιρετικής ποιότητας τοπία βιομηχανικής αρχαιολογίας. Παράλληλα, τα αρχεία εγγράφων και οι μαρτυρίες ανθρώπων που έζησαν εκείνη την εποχή αποτελούν σημαντικά ιστορικά τεκμήρια.
Στον τόμο αυτό παρουσιάζονται οι εισηγήσεις από το Επιστημονικό Συνέδριο "Ιστορικά Μεταλλεία στο Αιγαίο, 19ος-20ός αιώνας". Το Συνέδριο οργανώθηκε στη Μήλο, στις 3-5 Οκτωβρίου 2003, από τη Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, το Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς και την "Οικονομική Βιομηχανική Επιθεώρηση"/Αρχείο Βοβολίνη. Οι εισηγήσεις κάλυψαν θέματα που άπτονται της τεχνικής, κοινωνικής και οικονομικής ιστορίας των νησιωτικών μεταλλείων. Η ανασύνθεση της ιστορικής εικόνας, όπως προκύπτει από την έρευνα, συμβάλλει σημαντικά στην ανάδειξη και προστασία των μεταλλευτικών μνημείων του Αιγαίου.