Ο Πυθαγόρας και η αρμονία των σφαιρών

«Αυτός ο τόσο ιδιόρρυθμος άνδρας, υποδειγματική ύπαρξη, που προκάλεσε πολλά σχόλια μεσ' από τους αιώνες, συσσωρεύοντας στο πρόσωπό του τα πιο αντικρουόμενα ανέκδοτα, αυτός ο άνδρας, εξίσου ωραίος με το θεό που λατρεύει, τον Πύθιο Απόλλωνα, να τον που προχωρεί στην ακρογιαλιά μέσα στην πρωινή δροσερή αύρα.
Από πού να έρχεται; Από τη Σύβαρη, όπου αποβιβάστηκε χθες -ή μήπως προχθές;- φτάνοντας από τη Σάμο, τη γενέτειρά του. (...)
Προχωράει (...) ντυμένος στα λευκά λινά (...), όπως κάθε μυημένος, γυρίζοντας την πλάτη στην πολιτεία ποιυ παινεύεται ότι πολλαπλασιάζει διφορούμενες απολαύσεις και ηδονές.(...)
Έρχεται εδώ για να θεσπίσει έναν καταδικό του κόσμο που θα προκύψει από το σύνολο των ανακαλύψεων που έχουν προηγηθεί στα πανάρχαια χρόνια και προπαντός από όσες μέλλει να γίνουν».

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου