Πενήντα αποχρώσεις του γκρι

Η συγγραφέας πραγματικά μου φαίνεται να κουβαλάει μέσα της πολλά απωθημένα

Αρχικά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το βιβλίο που κυκλοφορεί στην αγορά έχει μεταφραστεί από την αμερικάνικη γλώσσα. Σίγουρα έγιναν προσπάθειες να διατηρήσει το ύφος της συγγραφέως, αλλά τελικά πάντα το κείμενο "χάνει".
Δεν θα το καταδικάσω γιατί είναι πεζογραφία. Μου άρεσε γιατί είχα ανάγκη από ένα απλό βιβλίο χωρίς σύνθετη γραφή και αναδρομές (όπως τα 100 χρόνια μοναξιά πχ αλλά και τόσα άλλα).
Ηταν αρκετά περιγραφικό τόσο σε εικόνες όσο και σε συναισθήματα. Αυτό που μου "άφησε" ήταν μιά ατέλειωτη θλίψη γιά τον κο Γκρέυ (πόσοι τέτοιοι άραγε κυκλοφορούν ανάμεσά μας, εθισμένοι, ευνουχισμένοι, ανίκανοι να αφεθούν στην αγάπη) αλλά και γιά την κυρία Στιλ (στις οποίας τη θέση περίπου ίσως κάποιες βρεθήκαν με ένα σύντροφο κτητικό, απαιτητικό, με αναλαμπές τρυφερότητας και ενδείξεις αγάπης).
Οι στιγμές του σεξ που τόσο πολύ έχουν συζητηθεί απλά έχουν υπερτιμηθεί γιά διαφημιστικούς ίσως λόγους.
Ανυπομονώ να πάρω και τα υπόλοιπα βιβλία έτσι ώστε να έχω ολοκληρωμένη εικόνα και άποψη γιατί θεωρώ ότι πρέπει να δίνουμε ευκαιρίες.

Μου άρεσε πολυ σαν βιβλίο .σε 2 μέρες το είχα διαβάσει ,δεν μπορω να καταλάβω φυσικά γιατί το κατηγορούν πολυ κ το επικρίνουν σαν βιβλίο αφού όλοι λίγο πολυ τα έχουμε ζήσει αυτά πολλοί χωρίς φυσικά τα πονηρά παιχνίδια του κυρίου ΓΚΡΕΥΣ.... Αλλα είχαν κ αυτά το δικό τους ενδιαφέρον ,θα περιμένω λοιπόν να διαβάσω κ τα υπόλοιπα βιβλία κ ελπίζω να διαβάσω την λύτρωση του άντρα που μας μάγεψε ..

μολις το τελείωσα. Μετριότατο σε όλα τα επίπεδα, καταλληλο να διαβαστεί μόνο καλοκαίρι, σε ξαπλώστρα, μεσημέρι με το κύμα να σκάει στα πόδια σου. Ένα πιο σύγχρονο Άρλεκιν δλδ, εντελώς γυναικείο βιβλίο και φυσικά καμία σχέση και σε κανενα επίπεδο με την πλοκή και την εγρύγορση στην οποία σε κρατούσε ο Κωδικας Ντα Βίντσι. Σε ταινία πάντως λογικά θα είναι καλούτσικο

Πραγματικά από τα χειρότερα βιβλία που έχω διαβάσει. Άθλια γραφή, κουραστική, παιδαριώδης. Σε σχέση με το περιεχόμενο δεν έχω καμία ένσταση από τη στιγμή που αγοράζοντας το ήξερα τι να περιμένω ως προς αυτό. Μιλάμε όμως για λεξιλόγιο εύρους διακοσίων λέξεων εκ των οποίων οι εκατό επαναλαμβάνονται 8 φορές σε κάθε σελίδα. Ακόμα και ένα σύγχρονο Άρλεκιν θα μπορούσε να είναι γραμμένο με μία, έστω, υποτυπώδη αξιοπρέπεια. Ένα λογοτεχνικό τερατούργημα.