Julia Reichert, Steven Bognar

Η ιδεολογία δεν είναι ποτέ μια απόλυτα διανοητική υπόθεση. Προϋποθέτει κατά κύριο λόγο τη διαρκή επαφή με το συναίσθημα. Η Τζούλια Ράιχερτ, ταγμένη εδώ και δεκαετίες σ' ένα πολιτικά και κοινωνικά ευαισθητοποιημένο σινεμά, δεν έχει χαρακτηριστεί τυχαία "νονά" του αμερικάνικου ανεξάρτητου σινεμά. Το πολιτικό περίβλημα των ντοκιμαντέρ της αντιστέκεται στην ευκολία της προπαγάνδας, καθώς υποστηρίζεται από τον ανθρώπινο παράγοντα. Από τα πρώτα ακτιβιστικά της βήματα ως τις πιο πρόσφατες και περισσότερο προσωπικές δουλειές της, η αμερικανίδα δημιουργός αναδεικνύει πτυχές της ζωής με γνώμονα το άτομο και όχι το απρόσωπο πλήθος. Ανήκει, βασικότερα, σ' εκείνο το σπάνιο είδος κινηματογραφιστών, των οποίων ο ιδεαλισμός τροφοδοτείται απευθείας από τη ψυχή τους.

Στο πλευρό της, ιδανικός σύντροφος στη ζωή και την τέχνη, ο Στίβεν Μπόγκναρ, κινείται σε αντίστοιχα κινηματογραφικά χνάρια ανθρωπιάς και ευαισθησίας, έχοντας ως γνώμονα την προσωπική υπέρβαση. Κοινός παρονομαστής της προσέγγισής τους η γνήσια επικοινωνία με το κοινό -οι εικόνες που δεν απευθύνονται απλά σε θεατές, αλλά τους αγγίζουν με την αλήθεια τους. [...]

(από τον πρόλογο του Δημήτρη Εϊπίδη)



Η έκδοση αυτή πραγματοποιήθηκε με την ευκαιρία του αφιερώματος στους Τζούλια Ράιχερτ και Στίβεν Μπόγκναρ που διοργανώθηκε στο πλαίσιο του 9ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης - Εικόνες του 21ου Αιώνα (Θεσσαλονίκη, 16-25 Μαρτίου 2007). Περιλαμβάνει κείμενα που αναφέρονται στις ταινίες: "A Lion in the House/Ένα λιοντάρι στο σπίτι", "Union Maids/Συντρόφισσες", "Seeing Red/Κόκκινο πανί", "Personal Belongings/Προσωπικά υπάρχοντα" και "Picture Day/Ημέρα φωτογραφίας", καθώς και εργοβιογραφικά σημειώματα των δύο δημιουργών.