Η φύση και η έκταση της σχολικής επιθετικότητας και κακοποίησης

[...] Η μελέτη της εκδήλωσης της επιθετικής συμπεριφοράς στο χώρο της εκπαίδευσης, που πιθανόν είναι ο σημαντικότερος χώρος αναφοράς, για την εξαγωγή ουσιαστικών συμπερασμάτων και για την κατάστρωση προγραμμάτων που θα συμβάλλουν στη μείωση της βίας. Έχοντας διαπιστώσει την τραγική διάψευση των ελπίδων ότι η άνοδος του βιοτικού επιπέδου ζωής και του λεγομένου τεχνολογικού πολιτισμού θα συμβάλλει στη μείωση της επιθετικότητας και της βίας στην κοινωνική ζωή θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι οι λειτουργίες της εκπαίδευσης αποτελούν ένα μοναδικό και αναντικατάστατο πεδίο διαμόρφωσης προσωπικών και κοινωνικών προτύπων που μπορεί να συμβάλλουν στη μείωση της επιθετικότητας. Βεβαίως, οι λειτουργίες του σχολείου μπορούν να συμβάλλουν στη διαμόρφωση της κατάλληλης κοινωνικής συμπεριφοράς στο βαθμό που οι γενικότερες κοινωνικές και πολιτιστικές συνθήκες μιας κοινωνίας το επιτρέπουν. Το σχολείο δεν μπορεί να λειτουργήσει σαν απομονωμένο και απόμακρο μόρφωμα, αλλά σαν ένα ενεργό κύτταρο που αλληλεπιδρά και δίνει κατευθύνσεις για τα παιδαγωγικά και πολιτιστικά προβλήματα της εποχής μας. Ο ρόλος των εκπαιδευτικών οπλισμένων με γνώση, ευαισθησία και ικανότητες είναι πάντα σημαντικός και αναντικατάστατος.

Από τον Πρόλογο του Γ. Παπαδάτου, καθηγητή Ψυχοφυσιολογίας και Ψυχικής Υγιεινής, στο βιβλίο