Κόκκινη κλωστή δεμένη

Απλά υφάσματα καθημερινής χρήσης αλλά και βαρύτιμα μεταξωτά, άλλα χρωματισμένα με σπάνιες χρωστικές και άλλα χρυσοποίκιλτα, αποτελούν τα γράμματα και τις λέξεις μιας «γλώσσας» που μιλά για την κοινωνική θέση, την οικονομική κατάσταση και την επαγγελματική απασχόληση των Βυζαντινών
Γυναίκες που υφαίνουν μπροστά στην αργαλειό τους, διπλωμάτες που μεταφέρουν βαρύτιμα μεταξωτά, βαφείς που ανακατεύουν το χρώμα σε δοχεία, αυτοκράτορες και αυλικοί ντυμένοι με τις επίσημες στολές τους, έμποροι στα καταστήματά τους, όλοι μας μιλούν για την οικοτεχνία, το εμπόριο, τη βυζαντινή διπλωματία, την καθημερινή ζωή: μια ιστορία που μοιάζει με παραμύθι αρχίζει να ξετυλίγεται από μια κόκκινη κλωστή δεμένη...

Όπως τα παραμύθια, έτσι και το ύφασμα αρχίζει με το ξετύλιγμα μιας κλωστής.
Στα βυζαντινά χρόνια, κάθε νοικοκυριό κατασκεύαζε μόνο του ή αγόραζε τα υφάσματα που χρειαζόταν: ρούχα για όλα τα μέλη της οικογένειας, αλλά και στοιχεία της οικοσκευής, όπως τάπητες, κουρτίνες (βήλα), κλινοσκεπάσματα, πετσέτες και πλήθος άλλων πραγμάτων.
Ο αυτοκράτορας, οι άρχοντες, καθώς βέβαια και οι ανώτεροι κληρικοί χρησιμοποιούσαν ιδιαίτερα πολυτελή και περίτεχνα υφάσματα, που κατασκευάζονταν σε μεγάλα εργαστήρια. Μεταξωτά υφάσματα με πολύπλοκα σχέδια εξαίρετης τέχνης αποτέλεσαν σπουδαίο εξαγώγιμο προϊόν του Βυζαντίου, αλλά και... αποτελεσματικό όπλο της βυζαντινής διπλωματίας.