Ζητήματα χειρισμού

Ένας εξηντάρης αναρχικός από την Αθήνα, κυνηγημένος από τον έρωτα, φτάνει στη Θεσσαλονίκη με αφορμή ένα ελευθεριακό φεστιβάλ βιβλίου στο κέντρο της πόλης, μια συνέντευξη και μια
βιβλιοπαρουσίαση σε ένα κατειλημμένο αυτοδιευθυνόμενο εργοστάσιο. Και είναι με βάση όσα συνέβησαν εκεί, στη διάρκεια μιας εβδομάδας, που θυμάται, σκέπτεται και περιγράφει γεγονότα τόσο
από την πρόσφατη, όσο και από την παλαιότερη ζωή του, τα οποία όχι μόνο τον σημάδεψαν, αλλά καθόρισαν, εν πολλοίς, τη διαδρομή του, ατομική και συλλογική. Πεισμένος ότι μια ανακούφιση από τον πόνο μπορεί να είναι και η αφήγηση της ιστορίας που τον ταλαιπωρεί, ο πρωταγωνιστής μιλάει σε έξι ξεχωριστά κεφάλαια για τις έξι μέρες που πέρασε στη Θεσσαλονίκη. Αποκαλύπτει όχι μόνο πώς
αντιλαμβάνεται το πάθος του έρωτα ειδικά και γενικά, αλλά και περιγράφει τόσο τις σκέψεις του για τον αναρχικό «χώρο», την πολύχρονη, συμμετοχή του σε αυτόν και τη σχέση του με τον έντυπο λόγο, όσο και τις ελπίδες και τις ματαιώσεις μιας γενιάς ανθρώπων που πίστεψε ότι δεν θα γεράσει ποτέ και δεν θα μοιάσει με τίποτα με τους γονείς της. Εν κατακλείδι, μέσα από την αφήγηση ενός προσωπικού αλλά κοινότοπου δράματος, ενός τελειωμένου έρωτα δηλαδή, μπαίνουν προβληματισμοί που αφορούν την επιθυμητική πλευρά των ανθρώπων και μάλιστα των «κινηματικών», σε μια αναρχική κατεύθυνση, ανθρώπων.