Νίκος Πετρουλάκης

...Ως µαθητές, είχαµε ζήσει το γλωσσικό ζήτηµα και βρισκόµαστε σε σύγχυση. Ο διευθυντής µας στο Δηµοτικό απαγόρευε να φέρνοµε στο σχολείο τα βιβλία της δηµοτικής, ενώ σε άλλα σχολεία γινόταν το αντίθετο. Στο Γυµνάσιο, η χρήση της µίας ή της άλλης γλώσσας, γινόταν ανάλογα µε τη νοοτροπία του φιλόλογου καθηγητή. Έτσι, µε την αλλαγή του φιλόλογου καθηγητή, είτε εντός του έτους, είτε στην αλλαγή της τάξης, ήµαστε υποχρεωµένοι να καταβάλλουµε προσπάθεια προσαρµογής στη νέα κατάσταση, µε αποτέλεσµα να µη µάθουµε ούτε τη δηµοτική, ούτε την καθαρεύουσα
Καλός µαθητής ήταν εκείνος που µπορούσε να αποµνηµονεύσει τα µάθηµα της ηµέρας και να το απαγγείλει στο δάσκαλο ή καθηγητή.
Με το πνεύµα αυτό και την παραδοσιακή νοοτροπία- ο δάσκαλος να µιλεί, ο µαθητής να ακούει, να αποµνηµονεύει για να τα πει όλα « νεράκι», ο νέος δάσκαλος, ήταν αδύνατο να αλλάξει τακτική και να δηµιουργήσει παιδαγωγική ατµόσφαιρα στην τάξη του...(Dr. Νικόλαος Β. Πετρουλάκης)

Το βιβλίο αποσκοπεί στην µελέτη της εξέλιξης και διαµόρφωσης της Εκπαιδευτικής Πολιτικής παρουσιάζοντας το ιδεολογικό υπόστρωµα, όπως ερµηνεύεται από τα υποκείµενα, τους εκπαιδευτικούς συντελεστές.
Η βιογραφία του Ν. Πετρουλάκη εκκινεί από την σχέση του µε την εκπαίδευση και την πολιτική. Με συνεντεύξεις και αξιοποίηση αρχειακού υλικού επιχειρήθηκε η ερµηνεία των πολιτικών που εφαρµόζονται στην εκπαίδευση και της σχέσης τους µε το κράτος, την κοινωνία και την εκπαιδευτική κοινότητα.
Η βιογραφική ανάλυση, ως διερεύνηση των σταδίων ζωής του βιογραφούµενου εκπαιδευτικού, λειτουργεί ως παραδειγµατικός λόγος µέσα από τον οποίο αναδεικνύονται τα εκπαιδευτικά γεγονότα, ως συµβάντα στη χωρο-χρονική συγκυρία, ώστε και συµβολικά να ορίζεται µια µεταβαλλόµενη εκπαιδευτική πραγµατικότητα, η οποία ερµηνεύεται και καθορίζει την Εκπαιδευτική Πολιτική.
Καταγράφονται οι πολιτικές παρέµβασης στην εκπαίδευση και αναλύεται το νοµικό περιεχόµενο, ως θεσµικό πλαίσιο, σε συνάρτηση µε τη δράση των οµάδων πίεσης και τη λειτουργικότητα των εκπαιδευτικών δοµών, που νοµιµοποιούν τυπικές ή άτυπες εκπαιδευτικές παρεµβάσεις.
Πρόκειται για µια διαφορετική «αφήγηση» της Εκπαιδευτικής Πολιτικής, όπου προτείνεται η προσέγγισή της ως σύνθετη κειµενική ανάλυση ιδεολογικοπολιτικής κουλτούρας, στην οποία ενσωµατώνεται η πολυεπίπεδη πολιτική και κοινωνική δυναµική.