Η περάτωση της ανακρίσεως με απολογία, ένταλμα συλλήψεως και ένταλμα βίαιας προσαγωγής

Το βιβλίο αυτό παρουσιάζει και αναλύει όλη την προβληματική εκείνη που συσχετίζεται άμεσα με την τυπική περάτωση της τακτικής ανακρίσεως. Έτσι η μονογραφία αυτή διερευνά αναγκαία όλα τα ζητήματα εκείνα τα οποία συνδέονται με το πεδίο εφαρμογής των διατάξεων των άρθρων 270 έως 272 του ΚΠΔ. Τα προβλήματα αυτά σκιαγραφούνται συνοπτικά στις εισαγωγικές παρατηρήσεις που παρατίθενται στην αρχή της προκείμενης εργασίας. Ταυτόχρονα όμως κεντρική σημασία για την διατριβή αυτή έχει και μία άλλη συλλογιστική, εκείνη δηλαδή που αναφέρεται στην δυνατότητα έκδοσης μέτρων δικονομικού καταναγκασμού κατά το προκείμενο διαδικαστικό στάδιο. Και τούτο, γιατί το ένταλμα συλλήψεως εμπεριέχει την άσκηση κρατικού καταναγκα-σμού, η ενεργοποίηση του οποίου έχει σημαντικές και επώδυνες παρενέργειες τόσο για τον κατηγορούμενο ειδικότερα, όσο και για την κοινωνία ευρύτερα στην οποία εκδηλώνεται ένα τέτοιο φαινόμενο. Υπό το πρίσμα αυτό η ανάλυση των ουσιαστικών προϋποθέσεων κάτω από τις οποίες εκδίδεται το ένταλμα τούτο έχει πράγματι ένα γενικότερο ενδιαφέρον για την προβληματική εκείνη που ανιχνεύει η εργασία αυτή.



Παράλληλα βέβαια στο βιβλίο αυτό γίνεται και μία ειδικότερη αναφορά στην διάθρωση του δικαιώματος ακροάσεως, αφού η ερμηνευτική προσέγγιση πολλών ζητημάτων προϋποθέτει οπωσδήποτε μια επαρκή γνώση των βασικών λειτουργιών και εκφάνσεων του κρίσιμου τούτου δικαιώματος. Η ολοκληρωμένη έτσι θεώρηση της πρακτικής της τυπικής κλήσης και της ρύθμισης να εκδίδεται απευθείας ένα ένταλμα συλλήψεως, σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 271 παρ. 1 του ΚΠΔ, είναι αναγκαίο να συσχετιστεί με την θεματική αυτή που συνυφαίνεται με την ενεργοποίηση του ανωτέρω δικαιώματος στις μερικότερες διαδικαστικές φάσεις της ποινικής δίκης.



Η κατανόηση πάντως των ρυθμίσεων των άρθρων 270 έως 272 του ΚΠΔ είναι πολύ σημαντική, αφού τελευταία ιδίως έχουν παρατηρηθεί πολλές παρεκκλίσεις πάνω στο επίπεδο αυτό. Μέσα στα πλαίσια αυτά αντιμετωπίζεται και η ιδιόμορφη εκείνη πρακτική που έκανε την εμφάνισή της τα τελευταία χρόνια, να εκδίδεται δηλαδή ταυτόχρονα και κλήση και ένταλμα συλλήψεως και μόλις εμφανίζεται ο κατηγορούμενος στον ανακριτή για να απολογηθεί να του επιδίδεται το ένταλμα συλλήψεως και να συλλαμβάνεται έξω από το ανακριτικό γραφείο ως ύποπτος φυγής<.I>. Στο ίδιο επίπεδο εξετάζεται επίσης και ένα άλλο πρόβλημα, εάν ο ανακριτής δηλαδή έχει τη δικονομική δυνατότητα να καλεί τον κατηγορούμενο για να απολογηθεί ή να εκδίδει ένταλμα συλλήψεως για την βελτιωμένη κατηγορία, όταν μεταβάλλει επιτρεπτά την αρχική κατηγορία.