Επέ Κινα

Υπάρχουν χίλιοι τρόποι να ξεκινήσεις μιά αφήγηση. Διαλέγω λοιπόν τον κυκλικότερο: Μια παλιά αυτοκρατορική ιστορία αναφέρεται στην παράξενη χώρα Ταο-γιουάν. Μπορούμε, άν θέλουμε, να την φανταστούμε, μονόχρωμη, διάφωτη ή ονειρικής υφής. [...]




Ένα απόσπασμα από το παραμύθι του Δημήτρη Καλοκύρη που συνοδεύεται από εικόνες της πραγματικότητας μέσα από την περιπλάνησή του στην Κίνα:

"Εκείνο τον Αύγουστο, οι κινέζοι αποκαλούσαν τον τόπο τους Τζόνγκουό: εννοώντας "Το μέσο βασίλειο". Ίσως τους άλλους μήνες αλλιώς. Δε γνωρίζω τη γλώσσα. Απλώνομαι απλώς στα οικεία μυθογραφικά.

Γιάνγκ. Στο άστρο ο σκύλος της φωτιάς. Ξύλο και γαία. Δρόμοι ποδήλατοι, αμφίπλευροι, πλήθη της υγρασίας, το χαρτί του τσαγιού και οι καύσωνες του ημισφαιρίου, κυματισμοί περαστικών, πρόσωπα κατά λέξιν τυχαία, βλέμματα καταδιωκτικά. Μια χώρα ωραία".