Κυρώσεις χωρίς χρήση βίας υπό το καθεστώς του κεφαλαίου VII του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών

Οι κυρώσεις που δεν ενέχουν τη χρήση ένοπλης βίας αποτελούν ένα σημαντικό μέσο πίεσης για τη προάσπιση των δικαιωμάτων και τη προώθηση των συμφερόντων των υποκειμένων του διεθνούς Δικαίου.

Τα κριτήρια νομιμότητας των μέτρων πίεσης που υιοθετούν τα κράτη στις μεταξύ τους σχέσεις δεν τυγχάνουν εφαρμογής στις δεσμευτικού ή δυνητικού χαρακτήρα κυρώσεις που υιοθετεί το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Η δράση του τελευταίου διέπεται από το Χάρτη και χαρακτηρίζεται από μεγάλα περιθώρια διακριτικής ευχέρειας. Εν προκειμένω, ιδιαίτερη αναφορά γίνεται σε όλες τις μέχρι σήμερα δεσμευτικές κυρώσεις του Οργανισμού και αναπτύσσεται ο μηχανισμός ελέγχου της εφαρμογής τους. Στο πλαίσιο αυτό η Επιτροπή Κυρώσεων κατέχει νευραλγική θέση και η δράση της αποτελεί σημαντικό στοιχείο για την ορθή εφαρμογή των κυρώσεων από τα κράτη μέλη των Η.Ε.

Η εφαρμογή των κυρώσεων θέτει το ζήτημα της αποτελεσματικότητας των μέτρων αυτών και προτείνονται, με παράλληλη εξέταση πραγματικών παραδειγμάτων, προϋποθέσεις για την αποτελεσματική τους εφαρμογή.

Η αποκατάσταση των ζημιών που υπέστησαν τα τρίτα κράτη από την εφαρμογή των κυρώσεων του ΟΗΕ θέτει ζητήματα διεθνούς ευθύνης και πρακτικής εφαρμογής του άρθρου 50 του Χάρτη. Επίσης, γίνεται αναφορά και σε άλλους τρόπους στήριξης των κρατών αυτών εκτός του άρθρου 50.

Τέλος, προσεγγίζεται η λειτουργία των κυρώσεων των Η.Ε. από τη πλευρά των προβλεπομένων εξαιρέσεων, των σχετικών ζητημάτων που τίθενται σε νομικό και ηθικό επίπεδο, καθώς και της εξέλιξης της πρακτικής κυρίως στο πλαίσιο της Επιτροπής Κυρώσεων.