Οι γκρι κυρίες

Μέσα σ' αυτό τον ωκεανό γυναικείων-φεμινιστικών σπουδών και μελετών των τελευταίων δεκαετιών υπάρχουν και πολλές μικρές τοπικές μελέτες που πέφτουν, θα λέγαμε, στάγδην. Και που αποτελούν την ελάχιστη συνεισφορά. Μια τέτοια περίπτωση είναι και αυτό το Feminario για τη Β. Κέρκυρα. Η μικρή του αξία συνίσταται αφενός στο ιδιαίτερο λεκτικό που εντοπίστηκε και αφετέρου ότι είναι εν μέρει βιωματικό. Ότι, δηλαδή, αποτελεί και μαρτυρία. Με το δεδομένο ότι οι διαφοροποιήσεις στη συμπεριφορά των ανθρώπων -και όχι μόνο των γυναικών, είναι κοινός τόπος, αλλά και με το θεωρητικό δεδομένο ότι τις γυναικείες ζωές τις διαπερνούσε ο άξονας της «πατριαρχίας», εξετάσαμε πώς η αντρική εξουσία εισβάλλει στο γυναικείο λόγο είτε δημιουργώντας διάφορα είδη σιωπών είτε με τη μιμητική να την οικειοποιείται ο γυναικείος λόγος την εξουσία αυτή είτε, ακόμα πιο ύπουλα και υπερθετικά, με την απαγόρευση της ρηματικής ροής μέσα στο ίδιο το γυναικείο φύλο. Οι φυγητές, οι ρούκαυλοι και οι μάισες είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα των παραπάνω. Οι καβαλουκάτες έχουν ένα επιπλέον στοιχείο: ο ίδιος ο γυναικείος λόγος είναι εκείνος που κατατάσσει ομόφυλές του στο βασίλειο των τεράτων.