Ανθολόγιο Θεατρικών Μονολόγων

Στο Ανθολόγιο Θεατρικών Μονολόγων Αρχαίοι Έλληνες Συγγραφείς ανθολογούνται τα έργα των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων από την κλασική μέχρι και την ύστερη αρχαιότητα. Υπάρχουν Εισαγωγές στην τραγωδία, την αρχαία, μέση, νέα κωμωδία, το μίμο, και στα είδη των ελληνιστικών χρόνων μέσω των βιογραφικών στοιχείων των συγγραφέων, ή της παρουσίασης των μύθων, ή της ενότητας έργων (π.χ. Θεών Διάλογοι, Εταιρικοί Διάλογοι), τα οποία παρατίθενται σε κάθε περίπτωση, οι μονόλογοι που έχουν επιλεγεί απ' το κάθε ένα ξεχωριστά και τέλος η ταυτότητα της έκδοσης και του μεταφραστή που επιλέχθηκε. Έχει τηρηθεί κατά το δυνατόν διαδοχική χρονολογική σειρά με κριτήριο τον χρόνο γραφής των έργων. Κατά συνέπεια έχουμε μια αντιπροσωπευτική εικόνα του αρχαίου ελληνικού θεάτρου και δείγματος γραφής όλων των ακέραια διασωθέντων έργων των Αισχύλου, Σοφοκλή, Ευριπίδη, Αριστοφάνη, Μένανδρου και Ηρώνδα, αλλά και κατ' επιλογήν από τα ακέραια διασωθέντα έργα, που προσφέρονται δραματουργικά και υποκριτικά των Θεόκριτου και Λουκιανού. Περαιτέρω, παρατίθενται: ένα χρήσιμο αλφαβητικό ευρετήριο όρων της αρχαίας ελληνικής δραματουργίας και ακολούθως στις σημειώσεις η καταγραφή ανά συγγραφέα και έργο όλων των ταυτοτήτων των μεταφράσεων και αποδόσεων, που έχουν εκδοθεί από τις αρχές του εικοστού αιώνα μέχρι και σήμερα που εντοπίστηκαν στα αρχεία της Εθνικής Βιβλιοθήκης και διασταυρώθηκαν με τα αρχεία του ΕΚΕΒΙ. Τέλος καταχωρείται τόσο η γενική όσο και η ειδική βιβλιογραφία, που χρησιμοποιήθηκε.

Η σύνθεση αυτής της συλλογής στοχεύει να δημιουργήσει έναν ιστό που θα καθοδηγεί στο μονοπάτι της αρχαίας ελληνικής δραματουργικής πορείας, της μήτρας της τέχνης του θεάτρου. Αποτελεί το πρώτο μέρος της προσπάθειας να καλυφθεί η πορεία του ελληνικού θεάτρου από την αρχαιότητα μέχρι τις μέρες μας. Έτσι, σε συνδυασμό με το Ανθολόγιο Θεατρικών Μονολόγων-Ξένοι Συγγραφείς, που ήδη κυκλοφορεί, επιθυμία μας είναι να ολοκληρωθεί η ύπαρξη πρακτικών βοηθημάτων ή επιτομών της θεατρικής τέχνης χρήσιμων για τους σπουδαστές, τους δασκάλους και πάσης φύσεως συνενόχους θεωρητικά και πρακτικά της υποκριτικής τέχνης, ή τελικά, απλώς εκείνων που την αγαπούν και επιθυμούν να αποκτήσουν μια "μικρή θεατρική βιβλιοθήκη".