Τα σοφά και τα παράδοξα της κληρονομικότητας

Αφού φροντίζουμε να κληροδοτούμε καλύτερο πολιτισμό για τις επερχόμενες γενιές, καλύτερες συνθήκες κοινωνικής και φυσικής ζωής, καλύτερο πνευματικό και υλικό πλούτο, γιατί να μη φροντίζουμε να τις προικίζουμε με καλύτερα γονίδια, με βελτιωμένο DΝΑ, αξιολογότερο γονότυπο με τον οποίο θα οικοδομούν υγιεινότερο σώμα, απαλλαγμένο από φοβερές κληρονομικές ασθένειες, φωτεινότερο και δυναμικότερο πνεύμα και πιο ρωμαλέο ψυχικό κόσμο;

Άραγε έχουμε τέτοια ικανότητα και μέχρι ποιου σημείου μπορούμε να επιτύχουμε βελτίωση, αφού λόγω αφροντισιάς καταστρέφουμε το γονότυπό μας του οποίου η φύση δια της θείας πρόνοιας μεταβιβάζει στα παιδιά μας και επομένως δημιουργούμε νέες γενιές επισφαλείς σωματικά, πνευματικά και κυρίως ψυχικά;

Φροντίζουμε σαν κράτος, σαν γονείς, σαν κοινωνία να οικοδομούμε υγιεινότερο σώμα στα παιδιά, να διευρύνουμε το πνεύμα τους και να στερεοποιούμε το ψυχικό μας κόσμο, αλλά όταν ο γονότυπος με τον οποίο κληροδοτούμε είναι σαθρός, φταίει ο μεγάλος νους του κράτους, η αδιάφορη κοινωνία μας και η αβελτηρία ημών των γονέων;

Σ' αυτή τη μελέτη θα κάνουμε προσπάθεια να ερευνήσουμε τα σοφά και τα παράδοξα κληρονομούμενα γονίδιά μας, ώστε να βελτιώνουμε τις γενιές που έρχονται, να επιβιώνουμε σαν εθνότητα και να προσεγγίζουμε την ευτυχία. Μήπως τα γενετικά στοιχεία που δίνουμε στα παιδιά μας είναι όλο και πιο σαθρά και επομένως φταίμε για την αμεριμνησία μας; Αν έχετε καιρό, ελάτε στις επόμενες σελίδες να εξετάσουμε το θέμα μαζί.

Ευχαριστώ, ο συγγραφέας-ερευνητής.