Φον Κανάρης

Οι μυστικές υπηρεσίες πληροφοριών υφίστανται από παλιά και εξακολουθούν να λειτουργούν σε όλες τις χώρες του κόσμου, έως σήμερα. Κάθε κράτος, το οποίο επιθυμεί να διασφαλίσει την εδαφική του ακεραιότητα ή επιδιώκει να προετοιμάσει καλύτερα μία επιθετική ενέργειά του, πρέπει να καταφύγει στις υπηρεσίες αυτές. Κατ' αυτόν τον τρόπο, η πολιτική ή στρατιωτική ηγεσία μίας χώρας καθίσταται ενήμερη για όλα όσα πρέπει να γνωρίζει για να εφαρμόσει αποτελεσματικά την πολιτική της. Οι ηγέτες κάθε κράτους (από την αρχαιότητα έως σήμερα) πάντα προσέτρεχαν στη βοήθεια των κατασκόπων τους. Ο σκοπός των τελευταίων είναι να αποκαλύπτουν τα διάφορα γεγονότα και στοιχεία, τα οποία παραμένουν μυστικά για τους απλούς πολίτες. Προς τούτο, χρησιμοποιούν κάθε πρόσφορο μέσον, ακόμα κι αν χρειαστεί να καταφύγουν σε πράξεις πέραν των ορίων του νόμου και της ηθικής. Ως εκ τούτου, πολλές δραστηριότητες των κατασκόπων χαρακτηρίζονται από πολλούς ως προδοτικές ή εγκληματικές.

Ο Ναύαρχος Βίλχελμ φον Κανάρης διετέλεσε αρχηγός της Άμπβερ (των Στρατιωτικών Μυστικών Υπηρεσιών του Γ΄Ράιχ), από το 1935 έως τη διάλυσή της, το 1944. Η δράση του ξεκίνησε από τον Α΄Παγκόσμιο Πόλεμο, κατά τη διάρκεια του οποίου διετέλεσε κυβερνήτης διαφόρων υποβρυχίων, ενώ στον Μεσοπόλεμο εργάστηκε παρασκηνιακά για την ανασύσταση του γερμανικού πολεμικού ναυτικού. Η οξυδέρκεια, η φιλυποψία και η εχεμύθειά του τον βοήθησαν στο να ανελιχθεί στην ηγεσία μίας εκ των κορυφαίων κατασκοπευτικών υπηρεσιών της ιστορίας. Εντούτοις, στον επικίνδυνο "κόσμο της κατασκοπείας" τα όρια μεταξύ της φημολογίας και του πραγματικού γεγονότος είναι δυσδιάκριτα.

Στο τέλος του πολέμου, κατηγορήθηκε για προδοσία και εκτελέστηκε, μαζί με πολλούς εκ των συνεργατών του. Έως σήμερα, πολλοί αμφισβητούν την επάρκεια των "αποδεικτικών στοιχείων", βάσει των οποίων οδηγήθηκε στην αγχόνη. Πάντως, αποτελεί αναμφισβήτητο γεγονός ότι ο φον Κανάρης συνετέλεσε σημαντικά στις στρατιωτικές επιτυχίες της πατρίδος του (έως το 1942) και αποτέλεσε έναν εκ των βασικών πρωταγωνιστών στον "πόλεμο των κατασκόπων", κατά το α΄μισό περίπου του 20ου αιώνα.