Παραδοσιακές φορεσιές - Λύκειον των Ελληνίδων

Ό,τι δημιουργικό έχω κάνει στη ζωή μου, έχει τις ρίζες του στις παιδικές μου μνήμες.

Θυμάμαι πόσο με μάγευαν οι ελληνικοί χοροί, οι φορεσιές, τα τσολιαδάκια που χορεύοντας πετούσαν στον αέρα, τα γιορντάνια και ο ήχος τους, γλυκό θρόισμα στ' αφτιά μου, τα τσαρούχια με τις φούντες τους καμαρωτές, τα υπέροχα υφαντά και κεντίδια κεντημένα με μεράκι, με αγάπη, με δεξιοτεχνία και προσμονή, τα μεταξωτά μαντίλια, αραχνοϋφαντα, κομψοτεχνήματα που γοήτευαν τη φαντασία της παιδικής ψυχής μου και μιλούσαν βαθιά στο υποσυνείδητό μου για απαράμιλλη ομορφιά.

Το καθετί είχε τη δική του ιστορία, γινόταν κάτι μυθικό, μαγικό και καταγραφόταν μέσα μου για πάντα.

Οι εικόνες που έφτιαξα για το βιβλίο αυτό βγήκαν κατευθείαν μέσα από την ψυχή μου, χωρίς σκέψη, αβίαστα, γιατί ήταν πάντα εκεί... και είναι ο φόρος τιμής που ακουμπώ στα πόδια της λατρεμένης μου πατρίδας, που τόσο μου έλειψε για χρόνια πολλά, που τόσο νοστάλγησα μακριά στις ξενιτιές...

Καλλιόπη, Ιανουάριος 2004