Ο συνταγματάρχης Λιάπκιν

Θαυμασιο μυθιστορημα του Καραγατση ,κριμα ομως που τελειωνει γρηγορα.

Ένας ολότελα γήινος αντιήρωας αναδύεται μέσα από τις σελίδες του πρωτόλειου μυθιστορήματος του Μ. Καραγάτση. Έργο της νεότητάς του κατέδειξε ευδιάκριτα το μεγάλο τάλαντό του. Το «Συνταγματάρχης Λιάπκιν» αφορά έναν Ρώσο εμιγκρέ που η Οκτωβριανή επανάσταση του ’17 τον άφησε δίχως οικογένεια, σπίτι και πατρίδα. Στην περιπλάνησή του ανά τον κόσμο βρίσκει απάγκιο στο θεσσαλικό κάμπο, όπου ξαναρχίζει τη ζωή του από το μηδέν. Όμως τίποτα πιο δύσκολο από αυτό! Ανομολόγητα πάθη τον καταδιώκουν και στο τέλος τον καταβάλλουν. Ο σ. σκιαγραφεί τον ήρωά του με λεπτομέρεια και σε βάθος. Κινούμενος στα μονοπάτια ενός γνήσιου νατουραλισμού αποφεύγει οποιεσδήποτε ωραιοποιήσεις και φιλολογισμούς και τον παρουσιάζει στις πραγματικές του διαστάσεις, τόσο άγγελο όσο και δαίμονα, τόσο άνθρωπο με ευαισθησίες όσο και κτηνώδες ζώο. Ο Λιάπκιν, πάντοτε δέσμιος του αλκοόλ και των παθών του, θα ξαναπαντρευτεί, θα τεκνοποιήσει, θα δουλέψει σκληρά στο θεσσαλικό κάμπο και θα προσπαθήσει φιλότιμα να ριζώσει στο νέο τόπο ώσπου, το ένοχο παρελθόν θα τον ξαναβρεί και η θεία δίκη με τη μορφή των Ερινυών θα τον οδηγήσει στην τελική τραγική έξοδο. Το βιβλίο αποτελεί μια εκπληκτική ψυχογραφία από έναν εξαιρετικό σ., που με το πρώτο του κιόλας μυθιστόρημα κατάφερε να κάνει αισθητή την παρουσία του στα ελληνικά γράμματα. Η επίδραση της κλασσικής ρώσικης λογοτεχνίας δεν περνά απαρατήρητη. Πολύ δυνατό έργο με ολότελα ρεαλιστικούς κεντρικούς χαρακτήρες. Το μόνο ίσως μελανό του σημείο είναι ότι ο Μ. Καραγάτσης δεν έχει ακόμα ( σε ηλικία μικρότερη των 25 ετών) κατακτήσει ολότελα την τέχνη της άνετης αφήγησης και ένα δικό του, προσωπικό, ύφος γραφής.