Ήριννα, Ηλακάτη

Η παρούσα έκδοση επιχειρεί να συντηρήσει νωπή τη συγκίνηση που διαπερνά το ηδύ και μικρό έργο της Ήριννας και ζωντανό τον θαυμασμό προς την τρυφερή ποιήτρια του 4ου π.Χ. αιώνος, που δεκαεννιάχρονη εγκατέλειψε τον κόσμο, πρόλαβε όμως να κερδίσει την υστεροφημία συνθέτοντας στη διάρκεια της μικρής της ζωής την Ηλακάτη, ποίημα μόλις τριακοσίων στίχων, και τρία όλα κι όλα επιγράμματα που διέσωσε η Παλατινή Ανθολογία -τα δυο από αυτά είναι θρηνητικά επιτύμβια για τη φίλη της Βαυκίδα, που πέθανε νεόνυμφη, στα δεκαεννιά της χρόνια και εκείνη.
Στην πραγματική της ζωή είναι μια μικρή «τραγουδίστρα», τρυφερή αοιδός που ζει στη μικρή Τήλο των άγριων λουλουδιών και των ταπεινών βοτάνων. Από το νησάκι αυτό, που συντήρησε μες στους αιώνες το ήθος και την ευγένεια του αιγαιακού πολιτισμού, η φήμη του έργου της Ήριννας απλώνεται σε όλο τον ελληνιστικό κόσμο κερδίζοντας τον θαυμασμό των ποιητών της ύστερης αρχαιότητας. Έτσι, ντυμένη την αχλύ του μύθου, η μικρή ποιήτρια της Τήλου γίνεται σταδιακά το σύμβολο της ποιητικής αθωότητας.
Αδύ το μικρόν (το μικρό είναι όμορφο) διδάσκει η Ήριννα, προβάλλοντας δια του έργου της ένα επίκαιρο αίτημα για επιστροφή σε μια ποίηση που είναι απλή, όπως η αλήθεια.