Abolitionism

Η μελέτη αυτή αποτελεί μια προσπάθεια δόμησης ενός, όσο το δυνατό, ενιαίου καταργητικού λόγου. Προσπάθεια πολύ δύσκολη εξαιτίας της ίδιας της φύσης του καταργητικού μοντέλου, το οποίο από την εμφάνιση του βρίσκεται μακριά από ιδεολογικά στρατόπεδα κατεστημένης σκέψης, όντας ένα πραγματικά πρωτοποριακό και εναλλακτικό μονοπάτι σκέψης και μια κριτική που δεν περιορίζεται απλώς στην κατάδειξη της κακής λειτουργίας του συστήματος ποινικής δικαιοσύνης αλλά στην κριτική του ίδιου του θεσμού.

Οι βασικές αρχές και θέσεις του καταργητικού μοντέλου, όπως είχαν διατυπωθεί στο παρελθόν σε διάφορα εγκληματολογικά κείμενα, ταξινομήθησαν σε πέντε κεφάλαια (η έννοια του εγκλήματος, η διαδικασία της εγκληματοποίησης, η φυλακή, το σύστημα ποινικής δικαιοσύνης και το θύμα) για την καλύτερη θεωρητική τους επεξεργασία και την απόκτηση μιας όσο το δυνατό ακριβέστερης εικόνας της φιλοσοφίας του καταργητισμού. Παράλληλα, προσέθεσα τις δικές μου απόψεις για το μέλλον του μοντέλου εντοπίζοντας κάποιες «παγίδες» οι οποίες πρέπει να αποφευχθούν.

Είναι πράγματι αληθές αυτό που έγραψε ο φιλόσοφος... «είναι στην αναζήτηση του αδυνάτου που ο άνθρωπος πάντοτε πραγματοποιούσε και αναγνώριζε το δυνατό, ενώ εκείνοι που φοβισμένα περιορίζονται σ’ αυτό που τους φαίνεται δυνατό, δε καταφέρνουν ποτέ να προχωρήσουν ούτε ένα βήμα».

Ο καταργητισμός σήμανε το τέλος της εγκληματολογίας όπως την ξέρουμε.