Κριτική στη μεταφυσική σκέψη με βάση τον Πλάτωνα

Απέναντι στα δόγματα της μεταφυσικής χρειάζεται η αντίσταση της φιλοσοφίας για τη σωτηρία της ύπαρξης, διότι: Ύπαρξη=Αντίσταση, με το φιλοσοφικό αξίωμα: Όσο υπάρχω αντιστέκομαι και όσο αντιστέκομαι υπάρχω.
Έτσι μόνο θα υπάρξουμε και ακολούθως θα συνυπάρξουμε και θα υπερυπάρξουμε σε μια ιδεατή, ανώτερη κοινωνία σε σύγκριση με τη σημερινή άθλια και απάνθρωπη. Η προς τα εμπρός ροή της ζωής γίνεται με την αντίσταση για την ύπαρξή μας και ακολούθως για την κατάκτηση της συνύπαρξή μας. Τίποτα δεν κατακτιέται από μόνο του ή με την παρέμβαση κάποιας ανώτερης δύναμης. Ό,τι θέλεις το κατακτάς με τον διαρκή αγώνα σου. Αν δεν συνειδητοποιήσεις ότι, για να υπάρχεις, χρειάζεται να αντιστέκεσαι, τότε και να υπάρχεις, είναι σαν να μην υπάρχεις. Διότι δεν υπάρχεις για να σε εξευτελίζουν αλλά υπάρχεις για να σε υπολογίζουν. Η αντίσταση είναι ιδιότητα που υπάρχει στου ορθά σκεπτόμενους ανθρώπους. Οι νόμοι που τιμωρούν τις πράξεις αντίστασης είναι αυθαίρετοι και νομιμοποιούν την κρατική βία και την αυθαιρεσία. Η αντίσταση είναι δικαίωμα και καθήκον για τους ορθά σκεπτόμενους ανθρώπους απέναντι στις ολιγαρχίες που καταστρέφουν την ανθρώπινη ύπαρξη και φράσσουν το δρόμο για τη συνύπαρξη. Αν δεν αντισταθούμε δεν πρόκειται να βγούμε από το σημερινό τούνελ. Η αντίσταση στο αχρείο και απάνθρωπο σύστημα είναι μονόδρομος. Γι' αυτό, αν θέλουμε να υπάρξουμε και να συνυπάρξουμε, χρειάζεται:
Να κτίσουμε την οικουμενική κοινότητα.
Να οδεύουμε στη μεταθρησκευτική-Αμφικτυονική κοινωνία.
Να πετύχουμε την κοσμικοποίηση της κοινωνίας μας.
Να αποκτήσουμε συμπαντική συνείδηση.
Να γίνει ανθρωπιστική επανάσταση ή επανάσταση του ανθρώπου ενάντια στην άνοδο του θρησκευτικού δογματισμού-φανατισμού.
Μέτρον άριστον η λογική.