Ο θεσμός της δήμευσης στο ποινικό δίκαιο

Η αξιοποίηση της δήμευσης για την ποινική αντιμετώπιση του οργανωμένου εγκλήματος και της νομιμοποίησης εσόδων στα τέλη του 20ου αιώνα εξελίχθηκε σταδιακά, οδηγώντας σε μια αλλαγή παραδείγματος στην ποινική καταστολή κυρίως των εγκλημάτων με οικονομικά έσοδα. Η αλλαγή αυτή συνοδεύεται από την αναβάθμιση και διεύρυνση του θεσμού της δήμευσης.

Μεταξύ άλλων, το έργο «Ο θεσμός της δήμευσης στο Ποινικό Δίκαιο - Σύγχρονες εκφάνσεις διεύρυνσης»:

Συστηματοποιεί τα διεθνή και ευρωπαϊκά νομοθετικά κείμενα που περιλαμβάνουν διατάξεις για τη δήμευση, συμπεριλαμβανομένης της οδηγίας (ΕΕ) 2024/1260.
Πραγματοποιεί μία συνοπτική δικαιοσυγκριτική ανάλυση της δήμευσης στις έννομες τάξεις των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου.
Προσεγγίζει κομβικά ζητήματα της νομολογίας του ΕΔΔΑ και του ΔΕΕ, αναδεικνύοντας τη σύγχρονη ταυτότητα και τα εγγυητικά όρια της δήμευσης.
Αναλύει τους συνταγματικούς περιορισμούς, τη δικαιολογητική βάση και τις λειτουργίες της δήμευσης στο ευρύτερο κυρωτικό σύστημα.
Έχει ως κεντρικό αντικείμενο τη δογματική ανάλυση και κριτική προσέγγιση των ρυθμίσεων του Ποινικού Κώδικα για τη δήμευση.
Συστηματοποιεί σχεδόν εξαντλητικά και αναλύει τις πολυάριθμες διατάξεις Ειδικών Ποινικών Νόμων που εισάγουν αποκλίσεις ή διευρύνσεις της δήμευσης σχέση με τον Ποινικό Κώδικα. Εκτενέστερα αναλύονται οι διατάξεις για τη δήμευση στον Εθνικό Τελωνειακό Κώδικα και τον νόμο για τη νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες.
Διερευνά τη σχέση των ειδικών διατάξεων για τη δήμευση με αυτές του γενικού μέρους του Ποινικού Κώδικα.
Εξετάζει την εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας με τις διευρυμένες μορφές δήμευσης της οδηγίας 2014/42/ΕΕ.

Μέσα από την κριτική προσέγγιση του ισχύοντος νομοθετικού πλαισίου, η μελέτη αναδεικνύει τα δικαιοκρατικά του ελλείμματα, ενώ διατυπώνει προτάσεις τόσο σε επίπεδο de lege lata ερμηνείας, όσο και de lege ferenda.