0
Your Καλαθι
Κρίση του κεφαλαίου και αυτονομία
Έκπτωση
30%
30%
Περιγραφή
Σ' αυτή την έκδοση συγκεντρώνονται τρία κείμενα:
- Το πρώτο, "κρίση του νεοκαπιταλισμού και επαναστικό υποκείμενο", σκοπεύει στην ανάλυση της σύγχρονης καπιταλιστικής κρίσης από την άποψη των δομικών χαρακτηριστικών της.
- Το δεύτερο, "ανάλυση πάνω στη διεθνή κατάσταση", αποτελεί μια απόπειρα όσο το δυνατό σφαιρικότερης ανάλυσης των παγκόσμιων αντιθέσεων.
- Το τρίτο, "η σημερινή σύνθεση του παγκόσμιου προλεταριάτου", εξετάζει τη παγκόσμια διαμόρφωση του "υποκειμενικού παράγοντα" σαν σύνθεση του "κοινωνικού προλετάριου" της Δύσης, του εργάτη της Ανατολής και τέλος των ξεριζωμένων μαζών του Τρίτου Κόσμου.
Η κατευθυντήρια γραμμή και των τριών κειμένων είναι η θέση πως: οι νόμοι της ιστορίας διαμορφώνονται και αλλάζουν κάτω από την επίδραση της πάλης των τάξεων και δεν αποτελούν κάποιο σταθερό πλαίσιο μέσα στο οποίο απλά ξετυλίγεται η ανθρώπινη δραστηριότητα. Το μόνο πλαίσιο της ανθρώπινης δραστηριότητας στο κοινωνικό επίπεδο είναι η ίδια... η ανθρώπινη δραστηριότητα.
Παραπέρα θέμα των τριών κειμένων είναι η κρίση του νεοκαπιταλισμού σε παγκόσμιο επίπεδο, κρίση που είναι το άμεσο αποτέλεσμα της εξέγερσης της εργασίας, και όχι βέβαια κάποιων "αντικειμενικών νόμων".
Η αυτονομία της εργασίας, του "μεταβλητού κεφαλαίου" απέναντι στη "δικτατορία" του σταθερού κεφαλαίου, της αντικειμενοποιημένης -νεκρής- εργασίας είναι ήδη γενεσιουργό αίτιο της κρίσης και ταυτόχρονα συνέπειά της σε διευρυνόμενη κλίμακα. Η απελευθέρωση της αυτονομίας μέσα από την κρίση, η ανάπτυξή της πέρα από την κρίση με στόχο την επανάσταση.
Και στο βαθμό που με τον κεϋνσιανισμό το κεφάλαιο τείνει να ταυτιστεί με το κράτος, η ζωντανή εργασία στρέφεται όλο και περισσότερο ενάντια στο κράτος, ενάντια στην εργασία, σαν καπιταλιστική τέτοια.
Τέλος σαν συνέπεια της αποσύνθεσης, της αποειδίκευσης της ανθρώπινης εργασίας από τον ταιηλορισμό, της συγκέντρωσης του κεφαλαίου και της ταύτισής του με το κράτος, η διεύρυνση του επαναστατικού υποκείμενου: Εργάτης - μάζα, κοινωνικός εργάτης, κοινωνικός προλετάριος, είναι οι νέες κοινωνικές φιγούρες της επανάστασης την εποχή της κρίσης. Κρίση και αυτονομία λοιπόν.
- Το πρώτο, "κρίση του νεοκαπιταλισμού και επαναστικό υποκείμενο", σκοπεύει στην ανάλυση της σύγχρονης καπιταλιστικής κρίσης από την άποψη των δομικών χαρακτηριστικών της.
- Το δεύτερο, "ανάλυση πάνω στη διεθνή κατάσταση", αποτελεί μια απόπειρα όσο το δυνατό σφαιρικότερης ανάλυσης των παγκόσμιων αντιθέσεων.
- Το τρίτο, "η σημερινή σύνθεση του παγκόσμιου προλεταριάτου", εξετάζει τη παγκόσμια διαμόρφωση του "υποκειμενικού παράγοντα" σαν σύνθεση του "κοινωνικού προλετάριου" της Δύσης, του εργάτη της Ανατολής και τέλος των ξεριζωμένων μαζών του Τρίτου Κόσμου.
Η κατευθυντήρια γραμμή και των τριών κειμένων είναι η θέση πως: οι νόμοι της ιστορίας διαμορφώνονται και αλλάζουν κάτω από την επίδραση της πάλης των τάξεων και δεν αποτελούν κάποιο σταθερό πλαίσιο μέσα στο οποίο απλά ξετυλίγεται η ανθρώπινη δραστηριότητα. Το μόνο πλαίσιο της ανθρώπινης δραστηριότητας στο κοινωνικό επίπεδο είναι η ίδια... η ανθρώπινη δραστηριότητα.
Παραπέρα θέμα των τριών κειμένων είναι η κρίση του νεοκαπιταλισμού σε παγκόσμιο επίπεδο, κρίση που είναι το άμεσο αποτέλεσμα της εξέγερσης της εργασίας, και όχι βέβαια κάποιων "αντικειμενικών νόμων".
Η αυτονομία της εργασίας, του "μεταβλητού κεφαλαίου" απέναντι στη "δικτατορία" του σταθερού κεφαλαίου, της αντικειμενοποιημένης -νεκρής- εργασίας είναι ήδη γενεσιουργό αίτιο της κρίσης και ταυτόχρονα συνέπειά της σε διευρυνόμενη κλίμακα. Η απελευθέρωση της αυτονομίας μέσα από την κρίση, η ανάπτυξή της πέρα από την κρίση με στόχο την επανάσταση.
Και στο βαθμό που με τον κεϋνσιανισμό το κεφάλαιο τείνει να ταυτιστεί με το κράτος, η ζωντανή εργασία στρέφεται όλο και περισσότερο ενάντια στο κράτος, ενάντια στην εργασία, σαν καπιταλιστική τέτοια.
Τέλος σαν συνέπεια της αποσύνθεσης, της αποειδίκευσης της ανθρώπινης εργασίας από τον ταιηλορισμό, της συγκέντρωσης του κεφαλαίου και της ταύτισής του με το κράτος, η διεύρυνση του επαναστατικού υποκείμενου: Εργάτης - μάζα, κοινωνικός εργάτης, κοινωνικός προλετάριος, είναι οι νέες κοινωνικές φιγούρες της επανάστασης την εποχή της κρίσης. Κρίση και αυτονομία λοιπόν.
Κριτικές
Δεν βρέθηκαν δημοσιεύσεις