Ρόδος 1912-1947

Η έκδοση, αποτέλεσμα συστηματικής ερευνητικής εργασίας του συγγραφέα, έχει σημείο εκκίνησης τη διδακτορική του διατριβή με θέμα τη διαχείριση της μεσαιωνικής πόλης της Ρόδου κατά την Ιταλοκρατία (1912-1947). Η μελέτη εντάσσεται στο πλαίσιο των ευρύτερων επιστημονικών προβληματισμών για την πολιτική αποκατάστασης, προστασίας και διαχείρισης αρχιτεκτονικών μνημείων σε ιστορικά κέντρα πόλεων. Η περιτειχισμένη πόλη της Ρόδου κηρύχθηκε διατηρητέο μνημειακό συγκρότημα από το ελληνικό κράτος το 1960 και μνημείο της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς από την UNESCO, το 1988.

Στην έκδοση καταγράφονται τα κύρια στάδια των αρχιτεκτονικών και αναστηλωτικών επεμβάσεων, καθώς και του συνολικού πολεοδομικού σχεδιασμού για τη μεσαιωνική πόλη της Ρόδου, που τέθηκαν σε εφαρμογή από την ιταλική διοίκηση μέσω των επιστημονικών και πολιτικών της εκπροσώπων. Η αποκατάσταση μνημείων της μεσαιωνικής πόλης της Ρόδου «διαβάζεται» σε συσχετισμό με την ιταλική πολιτική διαχείρισης του μνημειακού συνόλου, όπως αναπτύχθηκε κατά τις χρονικές ενότητες 1912-1923, 1923-1936, 1936-1947. Σημαντικές μορφές Ιταλών αρχαιολόγων (όπως οι Giuseppe Gerola, Amedeo Maiuri, κ.ά.) πρότειναν την υλοποίηση ευρείας κλίμακας αναστηλωτικών εργασιών, ενώ οι πολιτικοί και στρατιωτικοί εκπρόσωποι της ιταλικής φασιστικής διοίκησης επιδίωξαν τόσο την τουριστική αξιοποίηση του μνημειακού συνόλου όσο και την ενίσχυση του ιδεολογικού αφηγήματος της romanita.

Η εικονογραφική και αρχειακή τεκμηρίωση της έκδοσης διατηρεί οργανική σχέση με το κείμενο. Ο συγγραφέας έχει εντοπίσει και μελετήσει ανέκδοτο αρχειακό υλικό (σχέδια, χάρτες, φωτογραφίες, διοικητικά έγγραφα της εποχής), το οποίο δημοσιεύεται πρώτη φορά. Πρόκειται για τεκμήρια που απόκεινται σε σημαντικά φωτογραφικά αρχεία και σε συλλογές, στην Ελλάδα και στην Ιταλία, μέσω των οποίων φωτίζεται το χρονικό των αναστηλωτικών εργασιών και επεμβάσεων κατά την περίοδο της Ιταλοκρατίας.