Από τον Σολωμό στον Μυριβήλη

Οποιαδήποτε αναφορά μας στην ποιητική περίπτωση του Διονυσίου Σολωμού -είναι ο καταστατικός χάρτης του νεώτερου ποιητικού μας λόγου- γεννά, μέσα μας, το αίσθημα ενός απεριόριστου πλούτου. Πλούτος ψυχής και καρδίας, πλούτος νου και ποιητικών στοχασμών, πλούτος τέχνης, πλούτος γλωσσικού αισθήματος, πλούτος ιδανικών, πλούτος Ελλάδας, πλούτος, προ παντός, "ποιητικής καθαρότητας". Τίποτε δεν είναι βάρος σ' αυτό το έργο. Όλα του τα στοιχεία τα συνέχει μια ανάλαφρη πτητική διάθεση, όχι εκείνη των πουλιών που χαμοπετούν αμέριμνα ανάμεσα στα δένδρα και τα λουλούδια, αλλά του καθαρού πνεύματος που έχει βρει τον προορισμό του: έχει ενατενίσει τον "ιδανικό κόσμο" και, γαλήνια ευτυχισμένο, μα και βαθύτερα σοβαρό απ' αυτή την ανακάλυψη, πασχίζει να ξετυλίξει αυτόν τον "ιδανικό κόσμο", μέσα στο ποίημα. Αυτός είναι ο απεριόριστος πλούτος που κληρονόμησε ο Σολωμός στην πνευματική Ελλάδα -στην Ελλάδα που «βγήκε απ' τα κόκαλα των Ελλήνων τα ιερά- τα κόκαλα των ξεσηκωμένων του '21». [...]


ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Προλογικό σημείωμα

Α'. Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΚΑΙ Ο ΣΤΙΧΟΣ
Διονύσιος Σολωμός
Κάλβος ο Φιλόπατρις
Αριστοτέλης Βαλαωρίτης
Γεράσιμος Μαρκοράς
Παράσχος και Σουρής

Β'. ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΚΑ
Ο στρατηγός Μακρυγιάννης
Ο Παπαδιαμάντης
Ο Πατούχας του Κονδυλάκη
Ο Γιάννης Βλαχογιάννης
Καζαντζάκης
Σπύρος Μελάς
Στρατής Μυριβήλης

Γ'. ΠΟΙΗΤΙΚΑ
Μιλτιάδης Μαλακάσης
Ανδρέας Λασκαράτος
Αναδρομή στον Σικελιανό
Κλέων Παράσχος
Ο Κώστας Καρυωτάκης
Η Μυρτιώτισσα