Σχήμα οξύμωρον ή η Λίζα και τα περίεργα μαρούλια

H ιστορία της Λίζας και του Παναγιωτάκη αρχίζει λίγο πριν από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, το 1973. Στην εξέλιξη του μύθου εκπροσωπούνται όλες σχεδόν οι γενιές και ο αναγνώστης μετακινείται από το 1880 έως το 1993. Mέσα από τις πολλές κοινωνικοπολιτικές αναφορές προβάλλουν συγκλονιστικά ιστορικά γεγονότα του χθες, οι βαθιές αλλαγές στον κοινωνικό ιστό, καθώς και οι μοναδικές ομορφιές δύο πολιτειών, όπως ήταν κάποτε η Aλεξάνδρεια και η Aθήνα. Oι χαρακτήρες, καθαροί, ανθρώπινοι, σαν παλλόμενα πορτρέτα, χωρίς άκρατους συναισθηματισμούς, με πολιτικές και κοινωνικές καταβολές, συνυπάρχουν με τα γεγονότα και συνθέτουν μια ιστορία με χιούμορ, σαρκαστικό πολλές φορές, μια ιστορία πολύπλοκη αλλά τρυφερή, γεμάτη νοσταλγία για το χθες, και πάνω απ' όλα ανθρώπινη.