Το μάτι του τοπίου

Με τίτλο Το μάτι του τοπίου κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Γαβριηλίδη η καινούργια ποιητική συλλογή του Γιώργου Κ. Καραβασίλη. Ξεφυλλίζω τα περιεχόμενά της και παρατηρώ πως ο ποιητής παραμένει αμετακίνητος στις προσωπικές του επάλξεις: Ο έρωτας με όλο το σαρκικό του μεγαλείο (οι γραμμές και οι μυρωδιές του σώματος, οι άπειρες μεταμορφώσεις του γυναικείου προσώπου, οι υπόγειες και απρογραμμάτιστες διαδρομές που ακολουθεί συχνά η συνεύρεση των κορμιών, αλλά οι τόσο θερμές υποσχέσεις της φαντασίας και του πόθου) αποκτά για άλλη μια φορά όση δύναμη μπορεί στις σελίδες του, κερδίζοντας πόντο πόντο τις διεκδικήσεις του: Το γέλιο που κυκλοφορεί μες στο ρυάκι / Γυρίζει με τον ανεμόμυλο στο βουερό ποτάμι. / Τα χάδια σου αύλειες θύρες / Εξοχής καταπράσινης / Που συνεχώς αντηχείται / Σε άριες κλημάτων, / Στου πηγαδιού το φρύδι. / Να κοιμηθώ μέσα στα μάτια σου. / Εκεί, που κάθε κρίμα παίρνεται πίσω, / Εκεί, που λιποθυμούν εξαίσιοι ύπνοι / Και βίαιες σοδιές / Μαζεύονται στην τρυφερή σου λόχμη, / Στις έξι το πρωί.

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΧΑΤΖΗΒΑΣΙΛΕΙΟΥ,
ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ - 01/02/2002