Σύνταγμα Δωδεκανησίων

Οι διώξεις και η καταπίεση, που είχε επιβάλει στον ελληνικό πληθυσμό η φασιστική ιταλική κατοχή των "Ιταλικών Νήσων του Αιγαίου", έφεραν πολλούς Δωδεκανήσιους στην Ελλάδα ως νόμιμους ή παράνομους μετανάστες. Μετά την κήρυξη του ελληνο-ιταλικού πολέμου επετράπη σε όσους πληρούσαν τα κριτήρια ηλικίας και υγείας να καταταγούν στο ειδικά γι’ αυτούς συγκροτηθέν Σύνταγμα Δωδεκανησίων.

Οι ίδιοι πίστευαν αρχικά ότι θα στέλλονταν να απελευθερώσουν τα Δωδεκάνησα, αλλά οι ανάγκες του πολέμου απαιτούσαν να ενισχύσουν το Αλβανικό Μέτωπο και τελικά η γερμανική εισβολή επέβαλε την ανάπτυξή τους στο μέτωπο της Κεντρικής Μακεδονίας.

Το βιβλίο αυτό ανατρέχει στις ελληνικές, συμμαχικές, ορισμένες γερμανικές πηγές και εξετάζει τα στρατιωτικά γεγονότα, τις κινήσεις του Συντάγματος και τα προβλήματα συνεννόησης και συνεργασίας μεταξύ Ελλήνων και Συμμάχων στον τομέα ευθύνης του Συντάγματος Δωδεκανησίων. Κυρίως όμως ανασύρει την σχετική υπηρεσιακή αλληλογραφία (αναφορές, διαταγές και εκθέσεις πεπραγμένων) των ελληνικών στρατιωτικών αρχών.

Το αρχειακό υλικό αποδεικνύεται εξαιρετικής σημασίας, διότι ανατρέπει πλήρως τα όσα καταγράφει η επίσημη στρατιωτική ιστορία μας για τη διάλυση του Συντάγματος Δωδεκανησίων κατά τη μοιραία σύμπτυξη. Εκτός από τα ονοματεπώνυμα των υπευθύνων για τη διάλυση, από τα στρατιωτικά έγγραφα προκύπτουν και δύο ακόμα ανησυχητικά συμπεράσματα. Αφενός το Σύνταγμα εκτελούσε διαταγή σύμπτυξης διαφορετική από εκείνη που του είχε δώσει η προϊσταμένη του αρχή και γνώριζαν όλες οι προϊστάμενες αυτών αρχές. Αφετέρου επιβεβαιώνονται ορισμένες αφηγήσεις κατωτέρων αξιωματικών, που έδειχναν ότι κάτι πήγαινε πολύ λάθος με τη διακίνηση των διαταγών, αλλά μέχρι τώρα δεν μπορούσαμε να τις λάβουμε σοβαρά υπ’ όψιν λόγω της ενιαίας κόντρα θέσης όλης της υπάρχουσας βιβλιογραφίας.