Οι πειρασμοί της ιστορίας και η μαρτυρία της εκκλησίας

Η επιθυμία και προσδοκία της καρδιάς μου, μέσα από την άβυσσο των παραπτωμάτων και παραλείψεών μου, είναι να ελαττώνομαι και να αποκρύπτομαι, για να παραμένει και να αυξάνει η Εκκλησία. Να δοξάζεται το άγιο σώμα του Χριστού, να αναδεικνύονται τα χαριτωμένα μέλη του, να οικοδομείται η χριστιανική ανθρωπότητα, να πραγματοποιείται ο εκκλησιαστικός άνθρωπος. Μόνο η εκκλησιαστική ευγένεια διασώζει την μοναδική ιδιοπροσωπία μας. Εκείνο που ατιμάζει την Εκκλησία, ώστε να απελπίζεται ο κόσμος, είναι η παραμόρφωσή της σε θρησκευτική Ιδεολογία ή σε ιερό Κράτος, που υπηρετεί επαγγελματικώς το Ιερατείο και το οποίο στην πλειονότητά του εθελοτυφλοί ενώπιον της διαρκούς αποκαλύψεως της μυστηριακής ομορφιάς του Θεού και της μυστηριώδους ομορφιάς του ανθρώπου.
Οι άνθρωποι δεν θα μισήσουν τελικώς τον Χριστό, αλλά θα εγκαταλείψουν ανενόχως την Εκκλησία, εκείνη που δεν παύει να ερωτοτροπεί με την Ιστορία και να επιδιώκει την εγκόσμια εγκαθίδρυσή της.