Το πρόβλημα της επαγωγικής λογικής

Στο επίκεντρο των νεότερων επιστημολογικών και γνωσιοθεωρητικών αναζητήσεων βρίσκεται ένα παράδοξο που πρώτος επισήμανε ο Σκώτος φιλόσοφος Hume: τόσο η επιστημονική όσο και η καθημερινή εμπειρική γνώση του κόσμου βασίζεται στην επαγωγική μέθοδο που είναι αποδεδειγμένα λογικώς άκυρη. Η μελέτη αυτή εξετάζει το πρόβλημα της επαγωγής από την σκοπιά της νεότερης λογικής και το αναλύει σε τρία επί μέρους προβλήματα: αν είναι δυνατή κάποια λογική θεωρία της επαγωγής, αν η θεωρία αυτή είναι σε θέση να καλύψει το μέρος της επιστημονικής γνώσης που δεν καλύτεται από την παραγωγή και τέλος αν είναι δυνατόν να στηριχθεί ορθολογικά η χρήση της επαγωγής δεδομένης της λογικής της ακυρότητας. Αρχίζοντας από το τρίτο πρόβλημα, η μονογραφία αυτή διερευνά όλες τις δυνατές λύσεις στήριξης της επαγωγής, εξετάζει τις απόπειρες παράκαμψης του προβλήματος, αναλύει και αξιολογεί την υποτιθέμενη αρχή της κανονικότητας του φυσικού κόσμου, καταγράφει και ταξινομεί τα διάφορα είδη επαγωγικών συμπερασμών και παραλογισμών και συστηματοποιεί ένα μέρος τους σε θεωρία με βάση τη μαθηματική θεωρία των πιθανοτήτων.

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου