Τρομοκρατία και αριστερά

Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι, ακόμη και μεγάλες ομάδες ανθρώπων, που για κάποιους λόγους πιστεύουν ότι αντιλαμβάνονται καλύτερα από τους άλλους τον κόσμο και τη ζωή, ότι κατέχουν τη βαθύτερη και μόνη «αλήθεια» του κόσμου και της ζωής. Δεν είναι ακριβώς η «αλήθεια», την οποία με «ορθή σκέψη» κατακτούν, αλλά η «οίηση της αλήθειας», που τους κάνει να πιστεύουν ότι έχουν χρέος, με κάθε μέσο, να τη μεταδώσουν και στους άλλους. Πρόκειται για ένα είδος πολιτικού αυτισμού που πολλές φορές έχει οδηγήσει στο έγκλημα.

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου

Ο δημοσιογράφος και πάλαι ποτέ διευθυντής της εφημερίδας «Η Καθημερινή» διερευνά τη σχέση Αριστεράς και τρομοκρατίας, μετά τη σύλληψη συγκεκριμένων προσώπων φερομένων -ακόμη εκκρεμεί η δίκη- ως μέλη της Επαναστατικής Οργάνωσης «17 Νοέμβρη». Είναι η πρώτη φορά, υποθέτει και η τελευταία, όπως αναφέρει στον πρόλογό του, που επιχειρεί ο 70χρονος συνάδελφος να γράψει ένα βιβλίο ή κάτι που μοιάζει με βιβλίο. Το κείμενο πήρε τη μορφή που έχει, ύστερα από επεξεργασία δημοσιευμάτων στην «Καθημερινή» σχετικά με το θέμα της ελληνικής τρομοκρατίας -η ιδέα ανήκει στον Νίκο Γκιώνη των εκδόσεων «Πόλις». Ο Καρκαγιάννης επαναφέρει τη συζήτηση μεταξύ Αριστεράς και Δεξιάς, αναδεικνύοντας τις διαφορές και παρά την «αγωνία» των πολιτικών να τοποθετηθεί ο διαχωρισμός αυτός στο μπαούλο της Ιστορίας. Όταν ξέσπασε το θέμα της τρομοκρατίας, έθεσε το ερώτημα στον εαυτό του: Τι σχέση έχει η τρομοκρατία με την Αριστερά και την πολιτική της κουλτούρα; Δεν υποστηρίζει τη συζήτηση που συνδέει την ανατρεπτική στρατηγική της Αριστεράς με την τρομοκρατία τύπου Κάρλος και «17 Ν». Τη συζήτηση αυτή επισημαίνει ότι την προωθεί η Δεξιά, αποπειρώμενη να δώσει πολιτικό λόγο ύπαρξης στην τρομοκρατία. Τέσσερις πλευρές έχει, κατά το δημοσιογράφο, το θέμα: Την ανατρεπτική στρατηγική της Αριστεράς, τη βίαιη αντιπαλότητά της με την κατεστημένη Δεξιά, την πολιτική διαχείριση της «αστικής δημοκρατίας», τα μετά το 1974 κοινωνικά μορφώματα ή φαινόμενα κοινωνικής αποξένωσης και αποσύνθεσης.

ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ - 20/12/2002