Οι αρχιτέκτονες του μικρασιατικού ολοκαυτώματος 1912- 1922

Ο Σερ Χένρι εκείνο το διάστημα παρακολουθούσε με εμφανή αποδοκιμασία τις προσπάθειες των Ελλήνων να γίνουν κάτοχοι ενός μεγάλου τμήματος της Ανατολίας σε βάρος των Τούρκων - ως αποτέλεσμα της ενέργειας του προέδρου Γουίλσον, του Κλεμανσώ και του Βρετανού πρωθυπουργού να στείλουν τους Έλληνες στη Σμύρνη μερικούς μήνες πριν. Ο G.I.G.S. (σ.σ.: Chief of the Imperial General Staff, ο επικεφαλής του βρετανικού αυτοκρατορικού γενικού επιτελείου στρατού) ήταν σθεναρά αντίθετος με αυτές τις ελληνικές περιπέτειες και υπάρχει μια αναφορά στο ημερολόγιό του στις 28 Οκτωβρίου (σ.σ.: 1919) από μία ενδιαφέρουσα συζήτηση για το θέμα αυτό με τον κ. Βενιζέλο στο Eaton Place εκείνη την ημέρα:
"Του είπα ευθέως ότι είχε καταστρέψει τη χώρα του και τον εαυτό του πηγαίνοντας στη Σμύρνη, και ο κακομοίρης συμφώνησε, αλλά είπε ότι αυτό έγινε επειδή το Παρίσι δεν είχε αποτελειώσει τους Τούρκους και έκανε ειρήνη μαζί τους. Αυτό, βεβαίως, είναι μερικώς σωστό. Ο Βενιζέλος πολύ χολωμένος εναντίον των Τούρκων είπε ότι και οι 12 μεραρχίες του ήταν διαθέσιμες αν αποτελειώναμε τους Τούρκους. Αναγνωρίζει ότι βρίσκεται σε απελπιστική κατάσταση και τώρα προσπαθεί να μας "πουλήσει" τις 12 μεραρχίες του. Με ικέτευσε να πω στον Λόυντ Τζωρτζ ότι και αυτός [ο Βενιζέλος] και η Ελλάδα τελείωσαν. Είπα ότι θα το κάνω. Ο παλιόφιλος "τετέλεσται"".

Από το ημερολόγιο του Field Marshal Σερ Χένρι Γουίλσον