Το "Τενόρε της ψαλιμουδίας"

Το μουσικό χειρόγραφο αρ. 31 του κερκυραϊκού μοναστηριού της Πλατυτέρας περιέχει ελληνικούς και λατινικούς ύμνους καθώς και ευαγγελικά κείμενα που αναφέρονται στο Θείο Πάθος. Όλα τα κείμενα είναι γραμμένα στην ελληνική γλώσσα, αφού ακόμα και για τους λατινικούς ύμνους έχει χρησιμοποιηθεί το ελληνικό αλφάβητο.
Τα μουσικά κομμάτια του χειρογράφου προορίζονταν για τετράφωνη χορωδία, της οποίας οι φωνές δηλώνονται ως "μπάσο, τενόρε, άλτο, σοβράνο". Στο χειρόγραφο καταγράφεται το μέλος της μίας φωνής, του "τενόρε". Επιπλέον, στην αρχή του χειρογράφου δίνεται η τονική βάση για την εναρμόνιση των άλλων τριών φωνών για το σύνολο των ύμνων.
Το χειρόγραφο έχει γραφεί από έλληνα στο δεύτερο μισό του 17ου αιώνα. Στις αρχές του 18ου αιώνα ανήκε στον κερκυραίο ψάλτη Ιωάννη Μαρκέτη και αργότερα στον δάσκαλο της μουσικής ιερέα Θεόδωρο Κιγάλα.
Το χειρόγραφο προοριζόταν για τελετή η οποία τελούνταν σε περιβάλλον μικτό, τόσο από γλωσσικής όσο και από θρησκευτικής πλευράς. Επικρατέστερη φαίνεται η υπόθεση για την κρητική προέλευση του χειρογράφου.
Το χειρόγραφο της Πλατυτέρας φαίνεται ότι είναι το μοναδικό σήμερα σωζόμενο μουσικό χειρόγραφο που περιλαμβάνει ύμνους και των δύο Εκκλησιών, γραμμένους με τη βυζαντινή σημειογραφία και προορισμένους για πολυφωνική εκτέλεση. Επιπλέον είναι ίσως το μοναδικό τεκμήριο του 17ου αιώνα για τη χρησιμοποίηση του ελληνικού αλφαβήτου στη μεταγραφή λατινικών κειμένων.