Η αληθινή ιστορία της οίκησης και εξέλιξης των Αρχαίων Αθηνών

Οι εμπορικές πόλεις στην πρωτοϊστορική Ελλάδα είναι πολλές. Πράγμα που αποδεικνύει στάδια πολύ προηγμένων πολιτισμών από πριν το 2000 π.Χ.: Παγασαί, Ιωλκός, Βόλος, Κνωσσός, Φαιστός, Ρόδος, Κόρινθος, Αίγινα κ.λπ. και στην Ν. Ιταλία: Συρακούσες, Ακράγας κ.ά. Αλλά αυτή που με πιο "ανορθόδοξο" τρόπο αναπτύχθηκε μετά το 485 π.Χ. είναι η Αθήνα.
Αυτή η πόλη έγινε πολύ κερδοσκοπική ακριβώς από τότε, κατακτητική όχι μόνο σε βάρος των μικρών ή μεσαίων ελληνικών πόλεων και νησιών του Αιγαίου, αλλά με τρόπους πρωτοφανείς για τον ελληνικό κόσμο, ανορθόδοξους, ανήθικους, παράνομους που μόνο ελληνική πόλη δεν θύμιζε.
Αυτό το "κυοφόρησαν" οι Αλκμεωνίδες -μια οικογένεια-, το "στήριξαν" διάφορα "λόμπις" ελληνογενή, αλλά κυρίως ανατολικογενή-ασιατοαιγυπτιογενή, όπως θα περιγράψουμε σε ειδικά κεφάλαια.
Επίσης το "δούλεψε" ο Πεισίστρατος πιο φανερά και πιο "ελληνοπρεπώς", όταν ετυράννευσε, αλλά και ο Αλκμεωνίδης ο Κλεισθένης τις τελευταίες δεκαετίες του 6ου π.Χ. αι. Το συνέχισε με "πρόσχημα" τάχα πολιτικό, ο Θεμιστοκλής, και ο "διάδοχος" συγγενής του, ο Περικλής, και ο ανηψιός (από αδελφή του) ο Αλκιβιάδης, προδίδοντας "ασύστολα" τα ελληνικά ιδεώδη χάριν του συμφέροντός τους και του κέρδους, χωρίς ιερό και όσιο ελληνικό, με προσδοκία κέρδος χρηματικό ή εξουσιαστικό. [...]