Κατάδικος

Δημοσιευμένη στο κατώφλι της πρώτης μεσοπολεμικής δεκαετίας, η νουβέλα του Κ. Θεοτόκη (1872-1923) "Κατάδικος" αφηγείται την ιστορία του Τουρκόγιαννου, ενός ήρωα που κατέχει ξεχωριστή θέση όχι μόνο στο πεζογραφικό έργο του Θεοτόκη αλλά και σε ολόκληρη την ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Καθώς δέχεται την άδικη καταδίκη για έναν φόνο που δεν διέπραξε ποτέ και καθοδηγείται αποκλειστικά από την ανεξικακία και την σχεδόν απόκοσμη αυταπάρνηση, ο Τουρκόγιαννος τοποθετείται «εκτός του κόσμου τούτου», όπου δεσπόζουν η πνευματικότητα και η ηθική ανωτερότητα.
Είτε αποτελεί αδελφό του Πρίγκιπα Μίσκιν από τον"Ηλίθιο", είτε προάγγελο του Μανωλιού από το "Ο Χριστός ξανασταυρώνεται", είτε είναι ένας χαμσουνικός νεορομαντικός περιπλανώμενος «αλήτης», ή ακόμα και ένας λογοτεχνικός χριστιανός Γκάντι, ο «Άη Γιάννης ο Τουρκόγιαννος» αναζητεί πρωτίστως την λύτρωση των άλλων μέσω της δικής του αυταπάρνησης. Την ίδια αυτή τάση για λύτρωση ευελπιστούσε να μεταδώσει ο Θεοτόκης και στον αναγνώστη του "Κατάδικου".
Η παρούσα έκδοση στηρίχθηκε σε ολόκληρη την προβληματική, μερικές φορές, εκδοτική παράδοση του "Κατάδικου" συγκρίνοντας τις εκδόσεις από την πρώτη του 1919 μέχρι την τελευταία του 1979 με την ελπίδα να προσφέρει στον αναγνώστη ένα κείμενο όσο γίνεται πιο κοντά στο κείμενο που βγήκε από την πένα του Θεοτόκη.