Η κανονική δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου επί των επαρχιών του Δεσποτάτου της Ηπείρου

Με εξαίρεση την περίοδο 1204-1261 η Κωνσταντινούπολη αποτελεί την έδρα του Οικουμενικού Πατριάρχου. Για τους γνωστούς όμως λόγους μετά την τετάρτη σταυροφορία ο Πατριάρχης εγκαταστάθηκε στη Νίκαια.

Η αλλαγή αυτή δεν έμεινε χωρίς συνέπειες. Τόσο η πολτική όσο και η εκκλησιαστική ηγεσία της ηπειρωτικής Ελλάδος αμφισβήτησαν τη Νίκαια ως διάδοχη της Κωνσταντινουπόλεως κατάσταση. Οι επίσκοποι της Ηπείρου αμφισβήτησαν άμεσα την κανονική δικαιοδοσία του πατριαρχείου στο χώρο τους. Ο πολιτικός ηγέτης της Ηπείρου θεώρησε ότι ενομιμοποιείτο να αναγορευθεί και να στεφθεί Βασιλεύς των Ρωμαίων.

Η εργασία αυτή παρουσιάζει τη μεγάλη διαμάχη που ξέσπασε τότε, αποτιμώντας την αντικανονικότητα των επιχειρημάτων που προβλήθηκαν από την πλευρά των εκκλησιαστικών ηγετών της Ηπείρου.

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου