Η οικονομική διαχείριση των περιουσιακών στοιχείων των Ιερών Μονών της Ύδρας κατά τον ΙΘ΄ αιώνα

Το ανά χείρας έργο επιχειρεί να αποδείξει σε μια περίοδο δύσκολη για την Ελλάδα μετεπαναστατικά στο νεοσύστατο κράτος ότι τα μοναστήρια δεν μάθαιναν μόνο γράμματα στον λαό, ούτε φιλοξενούσαν φανερά ή κρυφά τους πολεμιστές, αλλά ήταν και μονάδες επιχειρηματικής δραστηριότητας στο πλαίσιο της ανάγκης των ανθρώπων, της οικονομικής και της κοινωνικής ζωής του τόπου γενικότερα. Η ιστορία ουδέποτε είναι ό,τι συνέβη, αλλά είναι ό,τι γράφτηκε, κάτι το οποίο αποτελεί και αντικείμενο επαλήθευσης. Στο περιεχόμενο του βιβλίου παρέχονται ιστορικά στοιχεία για τον μοναχισμό γενικότερα μετά την περίοδο των διωγμών, αλλά και πώς γινόταν η διοικητική και η οικονομική διαχείριση των κοινοβίων, ακολουθώντας στη θεώρηση και στην επισκόπηση του εκκλησιαστικού έργου κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας και τη συμβολή της εκκλησίας στην αφύπνιση της θρησκευτικής συνείδησης στην ύστερη οθωμανοκρατία. Στη συνέχεια παρέχονται λεπτομερείς πληροφορίες και διαγράμματα για την οικονομική διαχείριση των μοναστηριών της Ύδρας, με αποτέλεσμα να εξηγείται αναλυτικά και με τον πλέον κατανοητό τρόπο γιατί και με ποιο τρόπο οι μονές της Ύδρας μπορούσαν να δραστηριοποιούνται επιχειρηματικά εκμεταλλευόμενες και διαχειριζόμενες με σύνεση τα οικονομικά τους, αναδεικνύοντας έτσι τη μεγάλη προσφορά και ευεργεσία τους σε κάθε κοινωνικό φορέα που είχε ανάγκη.