Η ελληνική Πομπηία

Τα άρθρα του προειδοποιούν εγκαίρως – και, από ένα σημείο και ύστερα, αποτυπώνουν πλήρως – το οικονομικό και πολιτικό αδιέξοδο της Ελλάδας και τα μεγέθη της καταστροφής, αλλά δεν περιορίζονται εκεί: εκτός από την έγκαιρη και επιτυχή πρόβλεψη των εξελίξεων στη χώρα μας, επεκτείνονται στο περιβάλλον της ευρωζώνης και ολόκληρης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο Δημήτρης Καζάκης ενέταξε με επιμονή την ελληνική κρίση σε αυτό που ελάχιστοι τολμούσαν να διατυπώσουν: στη χρεοκοπία της ευρωζώνης και του ίδιου του ευρώ.

Έτσι, πέραν του χρονικού της ελληνικής κρίσης, της «ελληνικής Πομπηίας», ο αναγνώστης μπορεί να διαπιστώσει ότι κάποια «κεφάλαια» διατρέχουν το σύνολο των κειμένων του:

- Δανειακή σύμβαση και μνημόνιο: ο αυτοχειριασμός της Ελλάδας.

- «Διάσωση» της Ελλάδας ή διάσωση των τραπεζών;

- Το χρέος της Ελλάδας ως εργαλείο υποδούλωσης των Ελλήνων.

- Η νομιμότητα του ελληνικού δημόσιου χρέους.

- Η κρίση χρέους και η κρίση εθνικής κυριαρχίας.

- Ευρωζώνη: Οι τράπεζες εναντίον των εθνών.

- Οι αγορές επιχειρούν τον διαμελισμό των κρατών.

- Η ευρωζώνη ως «κατασκευαστικό λάθος».

- Η μετατροπή της Ευρώπης σε δημοσιονομική φυλακή.

- Ευρώ: ένα νόμισμα των τραπεζών χωρίς οικονομικό και κοινωνικό αντίκρισμα.

- Το ευρώ ως αιτία της υπερχρέωσης.

- Εντός ή εκτός του ευρώ η Ελλάδα;

- Πτώχευση, αναδιάρθρωση ή άρνηση του χρέους;

Προφανώς τα «κεφάλαια» αυτά... δεν υπάρχουν στο βιβλίο αυτοτελώς – λόγω της κατά χρονική σειρά παράθεσης των άρθρων –, ωστόσο το διατρέχουν σε όλη του την έκταση, καθώς αποτελούν τους κύριους θεματικούς άξονες των κειμένων, γύρω από τους οποίους πλέκεται η δομή τους.

Στην πραγματικότητα πρόκειται για την πληρέστερη ανάλυση της ελληνικής και ευρωπαϊκής κρίσης που έχει γραφτεί στην Ελλάδα...