Ο δρόμος της επίγνωσης μέσω της ομοιοθεραπευτικής

Πολλές φορές στη ζωή μου έχω πικραθεί, στεναχωρηθεί, έχασα τον ύπνο μου, γιατί δεν ευοδώθηκαν οι προσπάθειές μου, οι επιθυμίες μου, τα θέλω μου. Απογοητεύσεις, γιατί δε γνώριζα ή μάλλον δεν είχα επίγνωση του μηχανισμού εκπαίδευσης των ψυχών στον πλανήτη της ελεύθερης βούλησης, τη Γη.
Η ελευθερία είναι το εργαλείο, που μέσα απ’ το δικαίωμα του να κάνω λάθος οδηγεί στη γνώση και επέκεινα στην πνευματική ανέλιξη, αρκεί να μην μπαίνουμε στην ατέρμονη διαδικασία του να επαναλαμβάνουμε συνεχώς τα ίδια λάθη. Όταν δε μαθαίνουμε απ’ τα λάθη μας επέρχεται η αρρώστια, σαν ύστατη ευκαιρία αυτογνωσίας.
Όταν έγινα Ομοιοπαθητικός Ιατρός, αναλύοντας τις ζωές των ασθενών μου άρχισα να "ακούω", να "βλέπω" πίσω απ’ τα συμπτώματά τους. Έτσι κατανοώντας τα λανθασμένα βήματα, τις λανθασμένες επιλογές, δηλαδή τον μη υγιή τρόπο σκέψης, μπορούσα πλέον να τους βοηθήσω ολιστικά, αφενός χορηγώντας το ομοιοπαθητικό φάρμακο, αφετέρου γνωστοποιώντας τους, χωρίς κριτική -με αγάπη- την αλήθεια, γιατί μόνο ξεγυμνώνοντας το ΕΓΩ αποκτούμε επίγνωση.
Τοιουτοτρόπως ανασκοπώντας τη ζωή μου αλλά και των ασθενών μου, αποφάσισα να παρουσιάσω τον τρόπο σκέψης μου, όπως διαμορφώθηκε μετά από 35 χρόνια άσκησης ομοιοθεραπευτικής, σαν ένα δρόμο αυτογνωσίας, ικανό να μας οδηγήσει στην αυτοθεραπεία, ελπίζοντας να αποτελέσει ένα ακόμα μικρό φαναράκι, στην πορεία μας προς την τελείωση.