Στο δρόμο

... αυτό είναι το νόημα τού "Στο δρόμο". Τι μάς λέει ο αφηγητής του, ο Σάλ Παραντάϊζ;

"... Οι μόνοι που αξίζουν για μένα είναι οι τρελοί, αυτοί που τρελαίνονται για να ζήσουν, να μιλήσουν, να σωθούν, που ποθούν τα πάντα την ίδια στιγμή, αυτοί που ποτέ δεν χασμουριώνται ή δεν λένε κοινότοπα πράγματα, αλλά που καίγονται, καίγοντα, καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά..."

Αυτή η αναζήτηση επιβεβαίωσης φέρνει τον Σάλ στο δρόμο για το Ντένβερ και το Σάν Φραντζίσκο, το Λός Άντζελες, το Τέξας και το Μεξικό, άλλοτε με τον Ντήν Μόριαρτι, τον ήρωα-άγιο φίλο του, άλλοτε μονάχο του (...) Υπάρχουν κομμάτια του Στο δρόμο όπου το γράψιμο έχει τόση ομορφιά που σχεδόν σου κόβεται η ανάσα.

Υπάρχει η περιγραφή μιάς τσάρκας μ' αυτοκίνητο μέσα απ' όλη τη χώρα που μοιάζει πολύ με μιά τσάρκα πάνω σε τραίνο που αφηγείται ο Τόμας Γούλφ στο Τού καιρού και του Ποταμού.

Υπάρχουν λεπτομέρειες ενός ταξιδιού στο Μεξικό (κι ένα ιντερλούδιο σ' ένα μεξικάνικο μπορντέλο) που είναι μαζί τρομερές, τρυφερές και αστείες. Καί, τελικά, υπάρχει μιά περιγραφή τζάζ που δεν υπάρχει άλλη τέτοια στο αμερικάνικο μυθιστόρημα, τόσο για τη διορατικότητά της, όσο για το στύλ και την αριστουργηματική τεχνική της. Το Στο δρόμο είναι ένα μεγάλο μυθιστόρημα!