Όνειρα και λόγοι της αλήθειας

Συνεργασία: Nάτι Γκαλβέθ


"Ο Φρανθίσκο ντε Κεβέδο (1580-1645) δεν είναι απλά ένας άνθρωπος, αλλά μια απύθμενη, πολυσύνθετη λογοτεχνία", όπως είπε ο Χόρχε Λοΐς Μπόρχες, που τον θεωρούσε τον μεγαλύτερο ποιητή των ισπανικών γραμμάτων. Λίγες φωνές μας έρχονται από την μπαρόκ εποχή με τόση ένταση και διαχρονικότητα. Η ποίηση και η σάτιρά του, αλλά και η ίδια η πολυτάραχη ζωή του, μνημονεύονται ακόμα στις καθημερινές συζητήσεις των Ισπανών. Τα "Όνειρα" είναι μια άλλη όψη της ζωής: είναι η πραγματικότητα. Ο Κεβέδο κοιμάται και ονειρεύεται την αλήθεια. Στον ύπνο του παρασέρνεται στην απέναντι όχθη, στον κόσμο των νεκρών, και με έκπληξη, αλλά και σαρδόνιο χαμόγελο, βρίσκει τους πάντες στην Κόλαση: γιατρούς, δικηγόρους, δικαστικούς, χωροφύλακες, αυλοκόλακες, παπάδες, ταβερνιάρηδες, ποιητές της κακιάς ώρας, νεόπλουτους, όλοι τους διεφθαρμένοι και φιλοχρήματοι, υποκριτές και κοντόφθαλμοι. Ο Κεβέδο ξεσκεπάζει και σατιρίζει αμείλικτα τις μανίες, τις δεισιδαιμονίες και τις απάτες τους. Είναι ο σκωπτικός κατήγορος της διεφθαρμένης και παρακμιακής κοινωνίας στην οποία έτυχε να ζήσει και η οποία των κατέδωσε στην Ιερά Εξέταση, τον φυλάκισε άδικα δυο φορές και τον έστειλε στον τάφο γερασμένο, άρρωστο και πικραμένο. Όμως ακόμα και νεκρός ο Κεβέδο μοιάζει να μας κλείνει το μάτι μέσα από τη σάτιρά του, που διαβάζεται πάντα με ενδιαφέρον, γιατί ποτέ δεν ήταν τόσο επίκαιρη.